کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
نجس العین پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
نجس العین
/najesol'eyn/
معنی
۱. چیزی که ناپاکی و پلیدی آن معلوم و مشهود باشد.
۲. چیزی که نجاست، ذاتی آن باشد.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجهای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
نجس العین
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی: نجسالعَین] (فقه) najesol'eyn ۱. چیزی که ناپاکی و پلیدی آن معلوم و مشهود باشد.۲. چیزی که نجاست، ذاتی آن باشد.
-
واژههای مشابه
-
نَجَسٌ
فرهنگ واژگان قرآن
نجس - هر چيز پليدي که طبع انسان از آن تنفر داشته باشد
-
نجس خوار
لغتنامه دهخدا
نجس خوار. [ ن َ ج ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) خورنده ٔ نجاست . که پلیدی خورد. گه خوار. گوه خورنده : چون کلاغ است نجس خوار و حسودچون خروس است زناکار و لئیم .خاقانی .
-
رجس و نجس
لغتنامه دهخدا
رجس و نجس . [ رِ س ُ ن َ ج ِ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) پلید و ناپاک . (یادداشت مرحوم دهخدا).
-
طاهر و نجس
لغتنامه دهخدا
طاهر و نجس . [ هَِ رُ / وَ ن َ ج ِ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) این لفظ برای اشخاص و حیوانات وسایر اشیای مستعمل است ، و هر آن کس که قصدش اشتراک دخول در کنیسه ٔ یهودیه میبود، میبایست بر وفق شریعت موسوی مختون گشته تطهیر نماید. (قاموس کتاب مقدس ).
-
نجس و پاکی
لهجه و گویش تهرانی
اصول اولیه دین:()سرش نمی شه
-
نجس و تخس
فرهنگ گنجواژه
ناتو.
-
نحس و نجس
فرهنگ گنجواژه
نامطلوب، شوم.
-
جستوجو در متن
-
اعیان نجسة
لغتنامه دهخدا
اعیان نجسة. [ اَ ن ِ ن َ ج ِ س َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در اصطلاح فقها اشیائی را گویند که بذات خود نجس هستند. مقابل اعیان متنجس . و آن را نجاسات نیز گویند. محقق در کتاب شرایعالاسلام آرد: نجاسات ده قسم است : اول و دوم بول و غایط از جاندارانی که خون...
-
پلید
لغتنامه دهخدا
پلید. [ پ َ ] (ص ) ناپاک . شوخ . شوخگن . شوخگین . چرک . چرکین . پلشت . فزاک . فژاک . فژاکن . فژاکین . فژکن . فژه . فژغند. فژغنده . فژکنده . فرخج . گست . (حاشیه ٔ لغت نامه ٔ اسدی نسخه ٔ نخجوانی ). پلیت .(آنندراج ). وسخ . قَذِر. ساطن . کرّزی . طَفِس . ...