کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
لَمْ تَکُ تَأْتِيکُمْ پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
لُم لَم
لهجه و گویش تهرانی
حرکات لباس فراخ، بی قواره
-
لَم لَم زدن،لَم لَمو
لهجه و گویش تهرانی
تکان خوردن گوشت بدن آدم چاق،چاق پفکی
-
لم یزرع
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی: لمیُزْرع (= کاشته نمیشود)] lamyazra' زمینی که در آن زراعت نمیشود؛ غیر قابل کشت.
-
لم یزل
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی] lamyazal ۱. بیزوال؛ پاینده؛ جاودان.۲. از صفات باریتعالی.
-
لم دادن
فرهنگ فارسی معین
(لَ. دَ) (مص ل .) (عا.) تکیه دادن .
-
لم یزرع
فرهنگ فارسی معین
(لَ. یَ رَ) [ ع . ] (ص .) بایر، غیر قابل کشت .
-
لم یزل
فرهنگ فارسی معین
(لَ . یَ زَ) [ ع . ] (ص .) بی زوال ، جاودان .
-
لم دادن
لغتنامه دهخدا
لم دادن . [ ل َ دَ ] (مص مرکب ) یک بری بر بالش یا مخده ای تکیه کردن برای تمدد اعصاب . لمیدن . به راحت به یک سوی بدن نیمه دراز کشیدن .- در ماشین های شخصی لم دادن یا لمیدن ؛ یک بری تکیه کردن .
-
لم زدن
لغتنامه دهخدا
لم زدن . [ ل َ زَ دَ ] (مص مرکب ) واکشیدن و خوابیدن به فراغت . (برهان ). خفتن به آسایش .
-
لم زدن
لغتنامه دهخدا
لم زدن . [ ل ُ زَ دَ ] (مص مرکب ) بسیار بودن و در آنجا جنبیدن مانند کرم و خاکشی در آب گندیده . وول زدن (در تداول مردم تهران ).
-
لم آباد
لغتنامه دهخدا
لم آباد.[ ] (اِخ ) دهی جزء بخش شهریار شهرستان تهران ، واقعدر هفت هزار گزی باختر علیشاه عوض و دوهزارگزی جنوب راه ماشین رو فرعی علیشاه عوض به شهرآباد. جلگه و معتدل و دارای 223 تن سکنه . آب آن از قنات و رود کرج . محصول آنجا غلات ، صیفی ، بنشن و چغندر. ش...
-
لم ء
لغتنامه دهخدا
لم ء. [ ل َم ْءْ ] (ع مص ) دست بر کسی زدن آشکارا و نهان . || تمامی چیزی را گرفتن . || نگریستن . (منتهی الارب ).
-
لم داده
لغتنامه دهخدا
لم داده . [ ل َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) نعت مفعولی از لم دادن . لمیده . به راحت به یک سوی بدن نیمه درازکشیده . یک بری برای تمدد اعصاب بر چیزی تکیه کرده .
-
لم سر
لغتنامه دهخدا
لم سر. [ ل َم ْ م َ س َ ] (اِخ ) ظاهراً همان لمبه سر باشد که قلعتی است به رودبار قزوین از قلاع اسماعیلیه : و پادشاه در لم سر که مشتاة آن حدود بوده مقام فرمود. (جهانگشای جوینی ). رجوع به لمبه سر شود.
-
لم شیر
لغتنامه دهخدا
لم شیر. [ ل َ ] (اِ) شرم مرد(؟).