کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
قصیدة پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
قصیدة
لغتنامه دهخدا
قصیدة. [ ق َ دَ ] (ع اِ) یکی قصید. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به قصید شود. || (ص ) شترماده ٔ فربه . || چوب دستی . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || (اِ) شعری است که شماره ٔ ابیات آن از هفت و گوینداز ده تجاوز کند. ج ، قصید، قصائد. (اقرب الموا...
-
واژههای مشابه
-
قصیده
واژگان مترادف و متضاد
چامه، چکامه، شعر، مدیح، مدیحه
-
قصیده
فرهنگ واژههای سره
چکامه
-
قصیده
فرهنگ فارسی معین
(قَ دَ یا دِ) [ ع . قصیدة ] (اِ.) نوعی شعر بلند که دو مصرع بیت اوّل با مصرع های دوم دیگر ابیات هم قافیه است و بیشتر برای بیان مدح و یا ذم و وعظ و حکمت به کار گرفته می شود. ج . قصاید.
-
قصيدة
دیکشنری عربی به فارسی
قطعه شعر بزمي , غزل , چکامه , قصيده , چامه , شعر , منظومه , نظم
-
قصیده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی: قصیدَة، جمع: قَصید و قَصائد] (ادبی) qaside شعری که حداقل دارای شانزده بیت است که مصراع اول بیت اول با مصراعهای دوم همۀ بیتها همقافیه است و موضوع آن بیشتر در وعظ، حکمت، حماسه، یا در مدح یا ذم کسی یا چیزی است؛ چکامه.
-
قصیده
دیکشنری فارسی به عربی
قصيدة
-
قصیده سرا
لغتنامه دهخدا
قصیده سرا. [ ق َ دَ / دِ س َ ] (نف مرکب ) که قصیده گوید. شاعر که قصیده به نظم آرد. رجوع به قصیده شود.
-
قصیده سرائی
لغتنامه دهخدا
قصیده سرائی . [ ق َ دَ / دِ س َ ] (حامص مرکب ) عمل قصیده سرا.
-
قصيدة فکاهية
دیکشنری عربی به فارسی
شعر غير مسجع پنج بندي , شعر بند تنباني
-
قصیده سرا
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [عربی. فارسی] qasidesa(o)rā شاعری که قصیده میسراید؛ چکامهسرا.
-
دو بیتی و رباعی و قطعه و غزل و قصیده و مثنوی
فرهنگ گنجواژه
انواع شعر.
-
جستوجو در متن
-
سرقصیده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [فارسی. عربی] sarqaside بهترین قصیده از قصیدههایی که در دیوان شاعری باشد.