کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
فوطه پوش پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
فوطه پوش
لغتنامه دهخدا
فوطه پوش . [ طَ / طِ ] (نف مرکب ) فوطه پوشنده .آنکه فوطه پوشد. آنکه فوطه به تن دارد : هر درختی چو فوطه پوش بتی است بر زمین اندرون کشان دامن .فرخی .
-
واژههای مشابه
-
فوطه کردن
فرهنگ فارسی معین
( ~ . کَ دَ) [ معر - فا ] (مص م .) چاک دادن قبا.
-
فوطه ٔ نان
لغتنامه دهخدا
فوطه ٔ نان . [ طَ / طِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جامه ای که بالای خوان می اندازند. (آنندراج ). پارچه ای که بالای خوان می اندازند. (فرهنگ فارسی معین ).
-
فوطه کردن
لغتنامه دهخدا
فوطه کردن . [ طَ / طِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از قبا کردن جامه . (آنندراج ). چاک کردن . (فرهنگ فارسی معین ). مانند خرقه کردن که دریدن جامه از بی صبری در سوک یا جز آن باشد. (یادداشت مؤلف ) : من جامه بر وفات کرم فوطه کرده ام جز فیض لطف تو که فرودآرد...
-
فوطه باف
لغتنامه دهخدا
فوطه باف . [ طَ / طِ ] (نف مرکب )فوطه بافنده . آنکه فوطه بافد. (فرهنگ فارسی معین ).
-
فوطه بافی
لغتنامه دهخدا
فوطه بافی . [ طَ / طِ ] (حامص مرکب ) عمل و شغل فوطه باف . (فرهنگ فارسی معین ).
-
فوطه دار
لغتنامه دهخدا
فوطه دار. [ طَ / طِ] (نف مرکب ) فوطه دارنده . یکی از کارگران حمام که فوطه به کسان دهد و جامه های آنان را نگاه دارد. || کسی که فوطه بسته باشد. || در هند مأمور دولتی را گویند که وجوه رسیده از ولایات و ایالات تحویل او میشود. خزانه دار. (فرهنگ فارسی معی...
-
فوطه ربا
لغتنامه دهخدا
فوطه ربا. [ طَ / طِ رُ ] (نف مرکب ) فوطه رباینده . دزد و عیاری که فوطه و دستار از سر و دوش مردم می رباید. (فرهنگ فارسی معین ).
-
فوطه ربای
لغتنامه دهخدا
فوطه ربای . [ طَ / طِ رُ ] (نف مرکب ) رجوع به فوطه ربا شود.
-
فوطه فروش
لغتنامه دهخدا
فوطه فروش . [ طَ / طِ ف ُ ] (نف مرکب ) فوطه فروشنده . کسی که فوطه فروشد. (فرهنگ فارسی معین ).
-
فوطه بسر
لهجه و گویش تهرانی
دارای سربند
-
جامه فوطه کردن
لغتنامه دهخدا
جامه فوطه کردن . [ م َ / م ِ طَ / طِ ک َ دَ ] (مص مرکب )کنایه از چاک کردن جامه باشد. (برهان ) (آنندراج ).
-
جامه بر تن فوطه کردن
لغتنامه دهخدا
جامه بر تن فوطه کردن .[ م َ / م ِ ب َ ت َ طَ / طِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) قطع جامه ٔ نو. به اندازه ٔ قامت و تن قطع کردن . (آنندراج ).