کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
غِر و غَمزه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
غِر و غَمزه
فرهنگ گنجواژه
دلبری کردن.
-
واژههای مشابه
-
غر
واژگان مترادف و متضاد
۱. بیعصمت، جلب، روسپی، فاحشه ۲. خصی ۳. عنین، ناتوان
-
غر
واژگان مترادف و متضاد
۱. غرولند، نق ۲. شکسته، فرورفته ۳. فتقدار، فتقی
-
غر
لغتنامه دهخدا
غر. [ غ َ ] (پسوند) (ظاهراً مبدل گر) پساوند در آخر بعض اسامی امکنه ، مانند وزاغر، کاشغر، خشاغر، شادغر.
-
غر
لغتنامه دهخدا
غر. [ غ َ رِن ْ ] (ع ص ) رجل غَر؛ مرد نیکومنظر. اصله غرو، ککتف . (منتهی الارب ).
-
غر
لغتنامه دهخدا
غر. [ غ ُرر ] (اِخ ) موضعی است به بادیه . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
-
غر
فرهنگ فارسی معین
( ~.) (ص .) 1 - شخصی که خصیه اش بزرگ شد. 2 - برآمدگی در اعضا. 3 - جمع کردن باد در دهان برای آن که با قبضة بسته بر آن زنند تا صدا کند.
-
غر
فرهنگ فارسی معین
(غُ رّ) [ ع . ] (ص .) 1 - نیکو. 2 - بزرگوار. 3 - اسب پیشانی سفید.
-
غر
فرهنگ فارسی معین
(غُ) (اِصت .) آواز غوک ، صدای وزغ .
-
غر
فرهنگ فارسی معین
(غَ) (ص .) 1 - قحبه ، زن فاحشه . 2 - مخنث .
-
غر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] qor مردی که مرض فتق یا ورم بیضه دارد؛ کسی که خایهاش بزرگ شده باشد؛ دبهخایه.
-
غُر
لهجه و گویش تهرانی
تورفتگی،باد فتق
-
غر افتادن
لغتنامه دهخدا
غر افتادن . [ غ ِ اُ دَ ] (مص مرکب ) کشتار واقع شدن :غر افتادن میان قومی . قر افتادن . رجوع به غر شود.
-
غر کردن
لغتنامه دهخدا
غر کردن . [ غ ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) آهسته سخن گفتن از سر خشم . سخن گفتن اعتراض آمیز. ناخشنودی کردن با کلماتی نامفهوم . غر زدن . غرغر کردن . لندیدن . لندلند کردن . ژکیدن . قرقر کردن . رجوع به مدخل های مذکور شود.