کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
عیب گفتن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
عیب تراش
لغتنامه دهخدا
عیب تراش . [ ع َ / ع ِ ت َ ] (نف مرکب ) عیب تراشنده . عیب جوینده . عیب نهنده بر دیگران : چه بلا عیب تراشم ، که حسد کم بادامشنو عیب زر ده دهی از سیم دغل .عرفی (از آنندراج ).
-
عیب جوینده
لغتنامه دهخدا
عیب جوینده . [ ع َ / ع ِ ی َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) عیبجوی . عیبجو. که عیب مردمان جستجو کند تا آشکار سازد. رجوع به عیب جو و عیب جوی شود : چنان زی که از رشک نَبْوی به دردکه عیب آورد عیب جوینده مرد.اسدی .
-
عیب جویی
لغتنامه دهخدا
عیب جویی . [ ع َ / ع ِ ] (حامص مرکب ) عمل عیبجو. ایراد عیب ها و خطاهای دیگران . (از ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) : نه کم زآیینه ای در عیب جویی به آیینه رها کن سخت رویی . نظامی .|| تفحص معایب دیگران . (فرهنگ فارسی معین ). || نکته گیری و نکته سنجی...
-
عیب چینی
لغتنامه دهخدا
عیب چینی . [ ع َ / ع ِ ] (حامص مرکب ) عیبجوئی . (آنندراج ). نکته گیری و ایرادگیری . (از ناظم الاطباء).
-
عیب خر
لغتنامه دهخدا
عیب خر. [ ع َ / ع ِ خ َ ] (نف مرکب ) عیب خرنده . آنکه عیب و نقص را بر دیگر چیزها ترجیح دهد : عیب خرند این دو سه ناموس گربی هنر و بر هنر افسوس گر.نظامی .
-
عیب خواه
لغتنامه دهخدا
عیب خواه . [ ع َ / ع ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) عیب خواهنده . آنکه عیب و نقص دیگران را طلب کند : تو این آب روشن مگردان سیاه که عیب آورد برتو بر عیب خواه .فردوسی .
-
عیب دار
لغتنامه دهخدا
عیب دار. [ ع َ / ع ِ ] (نف مرکب ) عیب دارنده . معیوب و دارای عیب . (ناظم الاطباء) : که تو هم عیب دار و عیبناکی خدا را شد سزا از عیب پاکی . ناصرخسرو.عیب نمایی مکن آیینه وارتا نشوی از نفسی عیب دار.نظامی .
-
عیب دان
لغتنامه دهخدا
عیب دان . [ ع َ / ع ِ ] (نف مرکب ) عیب داننده . آنکه عیب مردم شناسد. (فرهنگ فارسی معین ) : ما همه عیبیم چون یابد وصال عیب دان در بارگاه غیب دان . عطار.عیب های سگ بسی او می شمردعیب دان از غیب دان بوئی نبرد. مولوی .نعوذباللَّه اگر خلق عیب دان بودی کسی ...
-
عیب سوز
لغتنامه دهخدا
عیب سوز. [ ع َ / ع ِ ] (نف مرکب ) عیب سوزنده . ازبین برنده ٔ عیب . سوزنده ٔ نقص و عیب : خامشی او سخن دلفروزدوستی او هنر عیب سوز.نظامی .
-
عیب شمار
لغتنامه دهخدا
عیب شمار. [ ع َ / ع ِ ش ُ ] (نف مرکب ) عیب شمارنده . آنکه عیب ها و نقائص دیگران برمی شمارد : من که چنین عیب شمار توام در بد و نیک آینه دار توام .نظامی .
-
عیب شوی
لغتنامه دهخدا
عیب شوی . [ ع َ / ع ِ ] (نف مرکب ) عیب شوینده . ازبین برنده ٔ عیب . زداینده ٔ نقص : چو دریا شدم دشمن عیب شوی نه چون آینه دوست را عیب جوی .نظامی .
-
عیب علی
لغتنامه دهخدا
عیب علی . [ ع َ ع َ ] (اِخ ) دهی از بخش میان کنگی شهرستان زابل با 179 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ هیرمند. محصول آن غلات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
-
عیب کوش
لغتنامه دهخدا
عیب کوش . [ ع َ /ع ِ ] (نف مرکب ) به عیب کوشنده . آنکه در راه عیب کوشد. کوشنده بر معایب . مبرم بر خطا و نقص : هرکه سخن نشنود از عیب پوش خود شود اندر حق خود عیب کوش . امیرخسرو دهلوی .بر من رسواشده ٔ عیب کوش عیب تو پوشی که توئی عیب پوش .میرخسرو (از آنن...
-
عیب گیر
لغتنامه دهخدا
عیب گیر. [ ع َ / ع ِ ] (نف مرکب ) عیب گیرنده . عیب شمارنده . منسوب به خطا و گناه و نقص کننده . رجوع به عیب گرفتن شود.
-
عیب گیری
لغتنامه دهخدا
عیب گیری . [ ع َ / ع ِ ] (حامص مرکب ) عمل عیب گیر. عیب گیر بودن . عیب گرفتن . عیب شماری . عیب دیگران را نمایان کردن . رجوع به عیب گرفتن شود.