کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
علی آباد کوشک بامداد پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
علی آمدی
لغتنامه دهخدا
علی آمدی . [ ع َ ی ِ م ِ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبدالرحمان بغدادی حنفی ، مشهور به آمدی و مکنّی به ابوالحسن . فقیه بود و در سال 467 هَ . ق . درگذشت . او راست : عمدة الحاضر و کفایة المسافر،که در فروع فقه حنبلی و در چهار مجلد است . (از معجم المؤلفین ج 7 ص...
-
علی آمدی
لغتنامه دهخدا
علی آمدی . [ ع َ ی ِ م ِ ](اِخ ) ابن احمدبن یوسف بن خضر آمدی حنبلی ، ملقّب به زین الدین فقیه و عالم به تعبیر خواب بود و در سال 710 هَ . ق . در بغداد وفات کرد. او راست : 1- التبصیر فی التعبیر. 2- تعالیق فی الفقه . (از معجم المؤلفین ج 7 ص 32 از کشف ال...
-
علی آملی
لغتنامه دهخدا
علی آملی . [ ع َ ی ِ م ُ ] (اِخ ) ابن سیدکمال الدین بن سیدقوام الدین مرعشی آملی (سید...). وی در سال 807 هَ . ق . پس از رفع شورش اسکندر شیخی توسط شهرخ میرزا، به حکومت ولایت آمل رسید و بارفروشه ده را به برادر خود سیدغیاث الدین ، و آمل را به سیدقوام الد...
-
علی آیدینی
لغتنامه دهخدا
علی آیدینی . [ع َ ی ِ دی ] (اِخ ) ابن یحیی آیدینی رومی حنفی . واعظ بود و در جامع محمدآغا وعظ میگفت . او راست : مسلک السلاطین که آن را در سال 1042 هَ . ق . برای سلطان مراد تألیف کرد. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 260 از کشف الظنون حاجی خلیفه ص 1677 و هدیة...
-
علی أبناوی
لغتنامه دهخدا
علی أبناوی . [ ع َ ی ِ اَ ] (اِخ ) ابن جبلةبن مسلم بن عبدالرحمان أبناوی ، مکنّی به ابوالحسن و مشهور به عکوک . رجوع به علی عکوک شود.
-
علی ابیاری
لغتنامه دهخدا
علی ابیاری . [ ع َ ی ِ اَ ] (اِخ ) ابن ابی بکربن محمدبن علی بن محمدبن شراد برعی ابیاری زبیدی یمنی شافعی ، مکنّی به ابوالحسن . رجوع به علی برعی شود.
-
علی ابیاری
لغتنامه دهخدا
علی ابیاری . [ ع َ ی ِ اَ ] (اِخ ) ابن سندبن علی بن سلیمان لواتی الاصل ، ابیاری شافعی مصری . ادیب و لغوی و نحوی و محدث . وی در حدود سال 750 هَ . ق . در قاهره متولد شد و در غزه اقامت گزید و سپس به دمشق رفت و از محضر ابن حجر استفاده کرد و در آنجا در ذی...
-
علی ابیاری
لغتنامه دهخدا
علی ابیاری . [ ع َ ی ِ اَ] (اِخ ) ابن اسماعیل بن علی بن حسن بن عطیه ٔ ابیاری ، مکنّی به ابوالحسن و ملقّب به شمس الدین . (579 - 616 هَ . ق .). فقیه و اصولی و متکلم بود. او راست : 1- سفینةالنجاة علی طریقةالاحیاء. 2- شرح البرهان جوینی . (ازمعجم المؤلفی...
-
علی ابیوردی
لغتنامه دهخدا
علی ابیوردی . [ ع َ ی ِ اَ وَ ] (اِخ ) ابن اسحاق ابیوردی خاورانی ، ملقّب به اوحدالدین . شاعر و حکیم متوفی در سال 551 هَ . ق . او راست : البشارات فی شرح الاشارات ، از ابن سینا. و نیز او را دیوان شعری است . (از معجم المؤلفین بنقل از اعیان الشیعة ج 41 ...
-
علی ابیوردی
لغتنامه دهخدا
علی ابیوردی . [ ع َ ی ِاَ وَ ] (اِخ ) ابن احمد ابیوردی شبعی ، مکنّی به ابوالحسن و مشهور به ابن ابی قرة. وی از متکلمان و ساکن مشهد رضوی بود. و در سال 966 هَ . ق . درگذشت . او راست : 1- اثبات الواجب . 2 - روضةالجنان ، در حکمت . 3- الشوارق ، در کلام . (...
-
علی اثرم
لغتنامه دهخدا
علی اثرم . [ ع َ ی ِ اَ رَ ] (اِخ ) ابن مغیره ٔ اثرم بغدادی ، مکنّی به ابوالحسن . رجوع به اثرم و علی (ابن مغیره ...) شود.
-
علی اثمیدی
لغتنامه دهخدا
علی اثمیدی . [ ع َ ی ِ اِ ] (اِخ ) مصری مالکی . وی محدّث بود و بسیاری از مؤلفات جلال الدین سیوطی را خلاصه کرد. وفات او در 934 یا 966 هَ . ق . روی داد. (ازمعجم المؤلفین بنقل از الکواکب السائرة ج 2 ص 223).
-
علی اجل
لغتنامه دهخدا
علی اجل . [ ع َ ی ِ اَ ج َ ل ل ] (اِخ ) ابن منصوربن عبیداﷲ خطیبیی اصفهانی بغدادی مکنّی به ابوعلی و مشهور به اجل لغوی . رجوع به علی خطیبی شود.
-
علی اجهوری
لغتنامه دهخدا
علی اجهوری . [ ع َ ی ِ اُ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبدالرحمان اجهوری مصری مالکی ، ملقّب به نورالدین و مکنّی به ابوالارشاد. عالم و ادیب و فقیه و متکلم و محدّث و منطقی بود که در سال 967 هَ . ق . در مصر متولد شد و در جمادی الاولای سال 1066 هَ . ق . در همانجا...
-
علی احسائی
لغتنامه دهخدا
علی احسائی . [ ع َ ی ِ اَ ] (اِخ ) ابن احمدبن محمدبن ابراهیم حسینی مشهدی احسائی ، ملقّب به جمال الدین . از علمای اوایل سلطنت شاه طهماسب صفوی بود و وفات وی بعد از سال 959 هَ . ق . روی داد. او را تألیفی است . (از معجم المؤلفین ج 7 ص 24).