کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
صبر پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
صبر
/sabr/
معنی
شکیبایی کردن؛ شکیبایی؛ بردباری.
فرهنگ فارسی عمید
مترادف و متضاد
۱. آرام، قرار
۲. بردباری، تاب، تحمل، حلم، شکیبایی، شکیب
۳. انتظار
۴. عطسه ≠ بیشکیبی، بیقراری
برابر فارسی
شکیب، شکیبایی، بردباری، درنگ
فعل
بن گذشته: صبر کرد
بن حال: صبر کن
دیکشنری
patience
-
جستوجوی دقیق
-
صبر
واژگان مترادف و متضاد
۱. آرام، قرار ۲. بردباری، تاب، تحمل، حلم، شکیبایی، شکیب ۳. انتظار ۴. عطسه ≠ بیشکیبی، بیقراری
-
صبر
فرهنگ واژههای سره
شکیب، شکیبایی، بردباری، درنگ
-
صبر
لغتنامه دهخدا
صبر. [ ] (اِ) صنبر. روز دوم از هفت روز بردالعجوز است . (آثار الباقیه ).
-
صبر
لغتنامه دهخدا
صبر. [ ] (اِخ ) کوهی است که در آن معدنی از طلاست . (الجماهر بیرونی ص 270).
-
صبر
لغتنامه دهخدا
صبر. [ ص َ ] (ع مص ، اِمص ) شکیبیدن . شکیبایی . شکیبایی کردن . پائیدن . نقیض جزع . و در کشاف اصطلاحات الفنون آرد: صبر بفتح و سکون بابمعنی شکیبائی است . سالکان گفته اند: تصبر واداشتن نفس است بر مکاره و تجرع مرارت ؛ یعنی اگر آدمی صبر رامالک نبود بایست ...
-
صبر
لغتنامه دهخدا
صبر. [ ص َ ب َ ] (ع اِ) برف . (منتهی الارب ).
-
صبر
لغتنامه دهخدا
صبر. [ ص َ ب ِ ] (اِخ ) نام کوهی است بلند در یمن و در آن قلعه ها و قریه های چنداست و قلعه ای در این کوه است بنام صبر. یاقوت گوید:ندانم کوه را بنام قلعه خوانده اند یا قلعه را بنام کوه ، و هم یاقوت از ابن ابی الدمینة آرد: جبل صبر در بلاد معافر است و هم...
-
صبر
لغتنامه دهخدا
صبر. [ ص َ ب ِ / ص َ ] (ع اِ) سولع. مقر. ایلوا. بفتح اول و کسر ثانی است . و سکون ثانی جائز نیست مگر بضرورت شعری .و آن عصاره ٔ تلخ است از درختی که به هندی ایلوا گویند. اما از قاموس معلوم می شود که شعرای عرب بسکون دوم جایز داشته اند بنابر ضرورت در این ...
-
صبر
لغتنامه دهخدا
صبر. [ ص ِ ] (ع اِ) ابر سپید. || ناحیت . (منتهی الارب ).
-
صبر
لغتنامه دهخدا
صبر. [ ص ُ ] (اِخ ) بطنی است از غسان . (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ).
-
صبر
لغتنامه دهخدا
صبر. [ ص ُ ] (ع اِ) زمین سنگریزه ناک . (منتهی الارب ). || کرانه . (منتهی الارب ) (نشوء اللغة ص 17). || سطبری هر چیزی و طرف آن . || ابر سپید. || طرف آبجامه . || تمامه ٔ هر چیزی . و در همه ٔاین لغات بکسر صاد نیز آمده است . (منتهی الارب ). || فرازین بهش...
-
صبر
لغتنامه دهخدا
صبر. [ ص ُ ب ُ ] (ع اِ) جمع صبیر. (منتهی الارب ). رجوع به صبیر شود.
-
صبر
لغتنامه دهخدا
صبر. [ ص ُ ب ُ ] (ع اِ) زمینی که در آن سنگ ریزه بود. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ).
-
Aloe
صبر
واژههای مصوّب فرهنگستان
[گیاهان دارویی] سردهای از سریشیان (Asphodelaceae) شامل گیاهانی با برگهای طوقهای بزرگ و ضخیم و گوشتی و گلهای لولهای به رنگهای زرد، نارنجی، صورتی یا قرمز که بر روی شاخۀ گلدهنده بهصورت دستهای و متراکم قرار دارند
-
صبر
فرهنگ فارسی معین
(صَ) [ ع . ] (اِ.) گیاهیست با برگ های دراز و ضخیم و تیغ دار با گل های زرد رنگ . در جاهای گرم می روید و طعم تلخ دارد.