کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
شوریده پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
شوریده رنگ
لغتنامه دهخدا
شوریده رنگ . [ دَ / دِ رَ ] (ص مرکب ) رنگ پریده . (ناظم الاطباء). رنگ بگردانیده : در این بود درویش شوریده رنگ که شیری درآمد شغالی به چنگ . سعدی . || کنایه از مردم رند و ملامتی . (آنندراج ) : بپرسیدم این کشور آسوده کی شدکسی گفت سعدی چه شوریده رنگی . س...
-
شوریده روزگار
لغتنامه دهخدا
شوریده روزگار. [ دَ / دِ زْ / زِ ] (ص مرکب ) پریشان ایام . کنایه از بی سامان و بی سرانجام . (آنندراج ). بی چاره و بی نوا و درمانده . (از ناظم الاطباء).
-
شوریده زلف
لغتنامه دهخدا
شوریده زلف . [ دَ / دِ زُ ] (ص مرکب ) ژولیده موی . (ناظم الاطباء) : گر نداری باورم بشنو که خلقان کرده اندنام اوشوریده زلف و نام من شوریده حال . امیر معزی .دستار درربوده سران را به باد زلف شوریده زلف و مقنعه ٔ عید بر سرش . خاقانی .|| از اسمهای محبوب ا...
-
شوریده سخن
لغتنامه دهخدا
شوریده سخن . [ دَ / دِ س ُ خ َ ] (اِ مرکب ) سخن یا سخنان که به هم مربوط نیست . (یادداشت مؤلف ). || (ص مرکب ) که کلام نامربوط دارد. پریشان گوی : الخطل ؛ تباه و شوریده سخن شدن . (تاج المصادر بیهقی ).
-
شوریده سر
لغتنامه دهخدا
شوریده سر. [ دَ /دِ س َ ] (ص مرکب ) بی قرار و بی ثبات و قلندر. (ناظم الاطباء). مختل العقل . (یادداشت مؤلف ). || مجذوب . عاشق . شیدا. آشفته . با سر سودائی : آمد نه چنان که همنشستان شوریده سر آنچنان که مستان . نظامی .شوریده سرم مدار چندین زیر و زبرم م...
-
شوریده عقل
لغتنامه دهخدا
شوریده عقل . [ دَ / دِ ع َ ] (ص مرکب ) که خردی تباه دارد. مجنون . شوریده رای : رجل ربیک ؛ مرد شوریده عقل در کار خود. تیار؛ مرد متکبر شوریده عقل لاف زن . (منتهی الارب ).
-
شوریده کار
لغتنامه دهخدا
شوریده کار. [ دَ / دِ ] (ص مرکب ) پریشان کار. (از آنندراج ). آنکه کارهای وی درهم باشد. (ناظم الاطباء) : بحکم آنکه بس شوریده کارم چو زلف خود دلی شوریده دارم . نظامی .|| (اِ مرکب ) کار نابسامان و آشفته و مختل و درهم : شوریده کاری در پیش داریم و صواب رف...
-
شوریده مغز
لغتنامه دهخدا
شوریده مغز. [ دَ / دِ م َ ] (ص مرکب ) مجنون . دیوانه . شوریده عقل . آشفته : شناسنده گر نیست شوریده مغزنبهره شناسد ز دینار نغز. نظامی .جهاندار در کار آن پای لغزاز آن داستان مانده شوریده مغز. نظامی .مبادا که شه را رسد پای لغزکه گردد سر ملک شوریده مغز. ...
-
شوریده نژاد
لغتنامه دهخدا
شوریده نژاد. [ دَ /دِ ن ِ ] (ص مرکب ) که خون چند نژاد دارد. (یادداشت مؤلف ): الایتشاب ؛ شوریده نژاد شدن . (المصادر زوزنی ).
-
شوریده وار
لغتنامه دهخدا
شوریده وار. [دَ / دِ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) دیوانه وار : بدارند بر جای خویش استوارخود از جای جنبید شوریده وار.نظامی .
-
شوریده هش
لغتنامه دهخدا
شوریده هش . [ دَ / دِ هَُ ](ص مرکب ) شوریده عقل . شوریده مغز. معتوه . دارای شوریدگی هوش یا اختلال حواس . (یادداشت مؤلف ) : برادرکش و بدتن و شاه کش بداندیش و بدنام و شوریده هش . فردوسی .بداندیش گرگین شوریده هش به یک سوی بیشه درآمد خمش . فردوسی .فژه گ...
-
شوریده ٔ شیرازی
لغتنامه دهخدا
شوریده ٔ شیرازی . [ دَ / دِ ی ِ ] (اِخ ) شاعر اواسط این قرن حاضر. نام او حاجی محمدتقی و از طرف ناصرالدین شاه ملقب به فصیح الملک گردیده بود و نام پدر او عباس بوده است ، و از قرار مذکور نسبش به اهلی شیرازی صاحب مثنوی سحر حلال میرسیده است . در سنه ٔ 127...
-
شوریده داشتن
لغتنامه دهخدا
شوریده داشتن . [ دَ / دِ ت َ ] (مص مرکب ) شوراندن . به حال طغیان کشاندن : او [ ملک بخارا ] به امیر خراسان اسدبن عبداﷲ نامه نوشت که به بخارامردی پدید آمده است و ولایت بر ما شوریده میدارد قومی را بخلاف ما... (تاریخ بخارای نرشخی ص 71). میگویندکه اسلام آ...
-
شوریده کردن
لغتنامه دهخدا
شوریده کردن .[ دَ / دِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) منقلب کردن . به طغیان برانگیختن . به شورش داشتن . شوراندن : پسرعم خویش را بنزدیک تو فرستاد تا آن ملک را شوریده کند.(قصص الانبیاء ص 226). تشویش ؛ شوریده کردن . (دهار). لبس ؛ شوریده کردن . (تاج المصادر بیهقی )...
-
شوریده کلام
لغتنامه دهخدا
شوریده کلام . [ دَ / دِ ک َ ] (ص مرکب ) پریشان گوی . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). شوریده سخن . که سخن او نامربوط باشد. || (اِ مرکب ) کلام نامربوط. سخن که به هم پیوند ندارد : شوریده کلامم نمکین است سوءالم تنگ شکر است آن دهن و تلخ جواب است .ظهوری .