کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
شغا پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
شَقّاً
فرهنگ واژگان قرآن
شکافتني (در عبارت "شَقَقْنَا ﭐلْأَرْضَ شَقّاً " چون مفعولٌ فيه واقع شده منظور شکافتني نگفتني و وصف ناشدني است)
-
جستوجو در متن
-
شگا
فرهنگ فارسی معین
(شَ) (اِ.) = شگا. شغا: تیردان .
-
شغو
لغتنامه دهخدا
شغو. [ ش َغ ْوْ / ش ُ غ ُوو ] (ع مص ) شغا. (ناظم الاطباء). ناهموار برآمدن دندانها. (منتهی الارب ) (آنندراج ). و رجوع به شغا شود.
-
شفتا
لغتنامه دهخدا
شفتا. [ ش َ ] (اِ) ترکش و جعبه و تیردان .(ناظم الاطباء). و رجوع به شغا و شغاء و شغتا شود.
-
اشقا
لغتنامه دهخدا
اشقا. [ اَ ] (اِ) شَقا. شَغا. شَکا. تیردان باشد و بتازی جعبه خوانند. رجوع به شکا شود.
-
اشغی
لغتنامه دهخدا
اشغی . [ اَ غا ] (ع ص ) مرد ناهموار و دراز دندان . مؤنث : شَغْواء، شَغْیاء. ج ، شُغْو. (منتهی الارب ). ذوالشغا. (اقرب الموارد). رجوع به شغا شود. مرد که دندانهای پست و بلند و پیش و پس رفته دارد و آن عیب است . (از اقرب الموارد ذیل شغا).
-
شغاه
لغتنامه دهخدا
شغاه . [ ش َ ] (اِ) ترکش و کیش و تیردان و جعبه . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از برهان ). شغا. (یادداشت مؤلف ). شقا. و رجوع به شقا و شغتا و مترادفات دیگر شود.
-
ترکش
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹تیرکش› tarkeš ۱. قطعاتی از گلوله و خمپاره و مانند اینها که بر اثر انفجار پراکنده میشود.۲. [قدیمی] کیسه یا جعبه که در قدیم تیرهای کمان را در آن میگذاشتند و به پهلوی خود آویزان میکردند؛ تیردان؛ شغا؛ شکار؛ کیش.
-
کنانة
لغتنامه دهخدا
کنانة. [ ک ِ ن َ ] (ع اِ) کیش تیر که آن راترکش گویند. (غیاث ). تیردان چرمین بی چوب یا بر خلاف آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تیردان . (دهار). شکا. شغا. جعبه . ترکش . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
-
شغیة
لغتنامه دهخدا
شغیة. [ ش َ غی ی َ ] (ع اِمص ) ناهمواری دندان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). رجوع به شغا و شغو شود. || چکیدگی بول قطره قطره . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
-
شقا
لغتنامه دهخدا
شقا. [ ش َ ] (اِ) شغا. شگا. (یادداشت مؤلف ). شغاه . ترکش و تیردان . (ناظم الاطباء). به معنی تیردان است یعنی جایی که تیر در آن گذارند، و آن را ترکش و کیش نیز گویند و به عربی جعبه خوانند. (برهان ) (آنندراج ) : با کلاههای چهارپر تیر و کمان به دست و شمش...
-
شگا
لغتنامه دهخدا
شگا. [ ش َ / ش ُ ] (اِ) ترکش . تیردان . جعبه . کیش . (ناظم الاطباء). تبدیل شغا. (آنندراج ) (انجمن آرا). ترکش ، کیش و تیردان باشد و به عربی جعبه خوانند. (برهان ). تیردان باشد و آنرا ترکش ، کیش ، شغا و شقاه نیز نامند. و به تازی جعبه گویند. (فرهنگ جهانگ...
-
شکا
لغتنامه دهخدا
شکا. [ ش َ ] (اِ) به معنی شقاست . (فرهنگ اوبهی ). تیردان . (لغت فرس اسدی ). شغا. ترکش . جعبه . کنانه . شقا. (یادداشت مؤلف ) : به تیر غمزه دل عاشقان شکار کندعجب تر آنکه به تیری که از شکا نه جداست . ابوعبداﷲ ادیب (از لغت فرس اسدی ).و رجوع به مترادفات ...
-
خیش
لغتنامه دهخدا
خیش . (اِ) افزاری بجهت زراعت . (ناظم الاطباء). ابزار بجهت شخم کردن . (یادداشت مؤلف ). || چوبی که بر گردن گاو نهند و آهن قلبه . || قلبه ران . (ناظم الاطباء). || شغا. تیردان . (یادداشت مؤلف ). || قلبه رانی . (ناظم الاطباء).
-
نیم لنگ
لغتنامه دهخدا
نیم لنگ . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) کمان دان . (لغت فرس اسدی ) (اوبهی ). قربان . (لغت فرس اسدی ) (اوبهی ) (برهان قاطع) (جهانگیری ). قربان کمان . (رشیدی ) (آنندراج ) (غیاث اللغات ). که کمان را در میان آن نهند. (جهانگیری ).قربان کمان که کمان را در آنجا جای ده...