کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
شانه ساز پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
شانه سرک
لغتنامه دهخدا
شانه سرک . [ ن َ / ن ِ س َ رَ ] (اِ مصغر) تصغیر شانه سر و نام دیگری است هدهد را. (از برهان قاطع) (از آنندراج ). شانه بسر. شانه سر. (فرهنگ جهانگیری ). رجوع به شانه سر شود.
-
شانه کاری
لغتنامه دهخدا
شانه کاری . [ ن َ / ن ِ ] (حامص مرکب ) کنایه از درآویختن به کسی باشد یعنی با آن شخص در مقام زد و خورد درآید. (برهان قاطع). درآویختن هر چیز عموماً و درآویختن با کسی تا آن شخص در مقام زد و خورد آید خصوصاً. (بهار عجم ) (آنندراج ) : کمال ار سر ندارد باتو...
-
شانه کش
لغتنامه دهخدا
شانه کش . [ ن َ / ن ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) بمعنی شانه زن باشد. رجوع شود به شانه زن : من و تو شانه کش زلف ناله های همیم بیا بجایزه ٔ هم دهان هم بوسیم .طالب آملی (از بهار عجم ).
-
شانه گاه
لغتنامه دهخدا
شانه گاه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) مابین کتف و بن گردن . عاتق .(یادداشت مؤلف ). نواحی شانه : النکب ؛ درد که اشتر را گیرد در شانه گاه . (یادداشت مؤلف بنقل از دهار).
-
شانه گر
لغتنامه دهخدا
شانه گر. [ ن َ / ن ِ گ َ ] (ص مرکب ) که شانه سازد. که شانه تراشد. که شانه درست کند. مرادف شانه تراش است . (از بهار عجم ) (آنندراج ) : منشار این کار منشاری بود باریک و تیز لطیف تر از منشار شانه گران . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).بمن تا بت شانه گر شد دچارمرا...
-
شانه گردانی
لغتنامه دهخدا
شانه گردانی . [ ن َ / ن ِگ َ ] (حامص مرکب ) اعراض . سرپیچی . شانه کردن . (از مجموعه ٔ مترادفات ص 44). عبارت از پشت گردانیدن یعنی روگردانی و اعراض کردن . (از چراغ هدایت ) : انتقام دلشکستن مو بمو از وی کشیدزلف را نگذاشت عدلش شانه گردانی کند. صایب اصفها...
-
شانه گیر
لغتنامه دهخدا
شانه گیر. [ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) گیرنده ٔ شانه . || بمعنی شانه پیچ باشد. (بهار عجم ) : زلفی که سر ز صحبت خورشید میکشداز پنجه ٔ رقیب چرا شانه گیر نیست . میریحیی شیرازی (از بهار عجم ).ز سودای دلم او را زیان نیست ندانم از چه زلفش شانه گیراست . سلیم (ا...
-
شانه گیری
لغتنامه دهخدا
شانه گیری . [ ن َ / ن ِ ] (حامص مرکب ) عمل شانه گیر. || مرادف شانه کردن که بمعنی اعراض و بهانه کردن و مضایقه نمودن است . (بهار عجم ) (آنندراج ).
-
شانه نیام
لغتنامه دهخدا
شانه نیام . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) قاب شانه . شانه دان . غلاف شانه : و از وی [ آمل طبرستان ]آلاتهاء چوبین خیزد، چون : کفچه و شانه و شانه نیام . (حدود العالم چ ستوده ص 146). رجوع به شانه دان شود.
-
شانه هید
لغتنامه دهخدا
شانه هید. [ ن َ / ن ِ هََ ] (اِ مرکب ) سه شاخه ای که غله را بدان باد دهند. (از اشتنگاس ).
-
قاب شانه
لغتنامه دهخدا
قاب شانه . [ ب ِ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ،اِ مرکب ) از قاب ترکی + شانه . شانه نیام . شانه دان .
-
نرم شانه
لغتنامه دهخدا
نرم شانه . [ ن َ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) کنایه از کاهل . (برهان قاطع) (فرهنگ نظام ) (ناظم الاطباء) : از ظهوری است سخت بازوئی کوه کن نرم شانه ای بوده ست . ظهوری (از آنندراج ). || کم قدرت . (برهان قاطع). ضعیف . (فرهنگ نظام ) (آنندراج ).سست . (ناظم الاطبا...
-
پهن شانه
لغتنامه دهخدا
پهن شانه . [ پ َ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) دارای شانه ٔ پهن . پهن دوش . دارای کتفی عریض : کتف ؛ پهن شانه گردیدن . (منتهی الارب ).
-
خشک شانه
لغتنامه دهخدا
خشک شانه . [ خ ُ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) کنایه از مردم متکبر باشد. (برهان قاطع) (از آنندراج ). کنایه از مردم متکبر و ممسک باشد. (انجمن آرای ناصری ).
-
تعالی شانه
فرهنگ فارسی عمید
(شبه جمله) [عربی] ta'ālāša'noh[u] برتر است شٲن او.