کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
سینه درد پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
سینه کردن
لغتنامه دهخدا
سینه کردن . [ ن َ / ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تفاخر کردن . فخر نمودن . (برهان ). کنایه از تفاخر کردن . (آنندراج ) : چو ز پهلوی غمت دل نخورد جز جگری تو مکن سینه که چون من نبود دلداری . رفیعالدین لنبانی .سینه مکن به بستن دل زآن قبل که تودل بسته ای نه ملک...
-
سینه کشیدن
لغتنامه دهخدا
سینه کشیدن . [ ن َ / ن ِ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از قوت نمودن و زور کردن . (برهان ) (آنندراج ). قوت کردن . زور نمودن . (فرهنگ فارسی معین ). || کنایه از خوشوقت شدن . (انجمن آرای ناصری ). || سینه بر روی زمین مالیدن رفتن را.
-
سینه بسته
لغتنامه دهخدا
سینه بسته . [ ن َ / ن ِ ب َ ت َ / ت ِ] (ص مرکب ) هر چیز که در سینه و دل پنهان و مخفی باشد. (ناظم الاطباء). || پوشیده و نهان . || راز و سر. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ).
-
سینه بند
لغتنامه دهخدا
سینه بند. [ ن َ / ن ِ ب َ ] (اِ مرکب ) چیزی است که بر بالای خوگیر اسب بر سینه اش بندند. (آنندراج ) : کشد سینه بندش از آن در بغل که لاغرمیان است و فربه کفل . ملاطغرا (از آنندراج ). || هر جامه ای که سینه و پشت را بدان پوشند. پستان بند زنان . (ناظم الاط...
-
سینه بیخ
لغتنامه دهخدا
سینه بیخ . [ ن َ / ن ِ ] (اِمرکب ) نام گیاهی است . لبانه . (فرهنگ فارسی معین ).
-
سینه پوش
لغتنامه دهخدا
سینه پوش . [ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) پوشنده ٔسینه . آنچه سینه را پوشاند. رجوع به سینه بند شود.
-
سینه پهلو
لغتنامه دهخدا
سینه پهلو. [ ن َ / ن ِ پ َ ] (اِ مرکب ) التهاب و عفونت نسج پوششی ریتین (جنب ها) را گویند که اگر فقط با تحریک میکربی و بدون ترشح مایع چرکی در دو لایه ٔ جنب باشد آنرا سینه پهلوی خشک گویند و اگر بین دو لایه ٔ جنب مایع چرکی وسروزیته ترشح شود سینه پهلوی د...
-
سینه تاب
لغتنامه دهخدا
سینه تاب . [ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) چیزی که سینه را گرم کند. (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ) : چو آب خضر سیه پوش شد محیط شراب ز بس که سوخت درین دشت سینه تاب نفس .صائب (از آنندراج ).
-
سینه تنگی
لغتنامه دهخدا
سینه تنگی . [ ن َ / ن ِ ت َ ] (حامص مرکب ) به مرض ضیق نفس دچار شدن . آسم . رجوع به آسم شود.
-
سینه چاک
لغتنامه دهخدا
سینه چاک . [ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) کنایه از عاشق دلسوخته . (آنندراج ). دلسوخته . (فرهنگ فارسی معین ) : حسنش از خط عالمی زیر و زبر دارد هنوزسینه چاکان چون قلم در هر گذر دارد هنوز. صائب (از آنندراج ).|| آنکه یقه دریده یا تکمه های آن باز کرده باشد و این...
-
سینه ریز
لغتنامه دهخدا
سینه ریز. [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) رشته یا طوقی به جواهر یا سکه های زر که زنان آویزند و تا سینه ممتد باشد. گردن بندی فراخ که بر روی سینه افتد و بر آن جواهرو زینتهای دیگر آویخته است . (یادداشت بخط مؤلف ).
-
سینه ریش
لغتنامه دهخدا
سینه ریش . [ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب )کسی که سینه اش ریش بود. کسی که به بیماری سینه دچاراست . || غمگین . دردمند. (ناظم الاطباء).
-
سینه زن
لغتنامه دهخدا
سینه زن . [ ن َ / ن ِزَ ] (نف مرکب ) کسی که در عزا و مصیبت بر سینه ٔ خودمیزند و نوحه گری مینماید. (ناظم الاطباء). آنکه در ایام عزاداری در جزو دسته ٔ مخصوص با دست بر سینه ٔ برهنه ٔ خود زند (بعلامت سوگواری ). (فرهنگ فارسی معین ).
-
سینه زنی
لغتنامه دهخدا
سینه زنی . [ ن َ / ن ِ زَ ] (حامص مرکب ) عمل سینه زن . (فرهنگ فارسی معین ).
-
سینه زور
لغتنامه دهخدا
سینه زور. [ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) کنایه از قوی و توانا. (آنندراج ). قوی . زورآور. گردنکش پرزور. مغرور بقوت خود. (ناظم الاطباء).