کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
سَبَت پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
سَبَت
لهجه و گویش تهرانی
سبد ، ظرفی از چوب یا نی
-
واژههای مشابه
-
سبت
واژگان مترادف و متضاد
شنبه، آخرین روز هفته (قومیهود)
-
سبت
فرهنگ فارسی معین
(سَ) [ ع . ] (اِ.) شنبه ، نخستین روز هفته .
-
سبت
فرهنگ فارسی معین
(سُ بَّ) [ ع . سبة ] (اِ.) ننگ و عار.
-
سبت
لغتنامه دهخدا
سبت . [ س َ ] (اِخ ) جایگاهی است بین طبریه و رمله نزدیکی عقبه و طبریه . (معجم البلدان ).
-
سبت
لغتنامه دهخدا
سبت . [ س َ ] (ع مص ) استراحت . آسایش . (منتهی الارب ). فروخفتن . (زوزنی ) (دهار). || بریدن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || قیام کردن . (دهار). || سر ستردن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). موی تراشیدن . (دهار) (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). || مو...
-
سبت
لغتنامه دهخدا
سبت . [ س ِ ] (اِ) سبزه ای که تنه ندارد و آن را چاروا خوردش و بتازی آن را رطب خوانند. (آنندراج ) (از هفت قلزم ) . || (ع اِ) چرمهای گاو به قرظ پیراسته . (منتهی الارب ). پوست گاو و هر پوست دیگر دباغی شده که برای آن مویی نباشد. (اقرب الموارد).
-
سبت
لغتنامه دهخدا
سبت . [ س ِ ] (اِخ ) نهر السبت . نهری است در زمین اندلس و آن را بدین جهت نهرالسبت خوانند که جز در روز شنبه گذار ندهد و بر کنارش مردی از مس ساخته بر سینه اش نوشته که اینجا گذار مکنید والا امکان رجوع نباشد. (نزهة القلوب ص 289).
-
سبت
لغتنامه دهخدا
سبت . [ س ِ ] (اِخ ) یکی از نامهای خورشید است . رجوع به ماللهند ص 105، 106 و 199 شود.
-
سبت
لغتنامه دهخدا
سبت . [ س ِ ب ِ ] (ع اِ) نام گیاهی است که آن را شبت و شِوِد و سبط خوانند. (المعرب جوالیقی ص 209). و رجوع به نشوءاللغة ص 220 شود. شوت . (مهذب الاسماء). رجوع به شبت و شِوِد و سبط شود.
-
سبت
لغتنامه دهخدا
سبت . [ س ُ / س َ ] (ع اِ) گیاهیست که بگیاه خطمی ماند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
-
سبت
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [معرب، مٲخوذ از عبری] [قدیمی] sabt شنبه؛ روز شنبه.〈 اصحاب السبت: [قدیمی] اصحاب سبت؛ یهود.
-
سبت
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی] (زیستشناسی) [قدیمی] sobt گیاهی شبیه خطمی؛ نوعی خطمی.
-
سَّبْتِ
فرهنگ واژگان قرآن
شنبه (کلمه سبت در اصل به معناي قطع است ، و از همين جهت به قطع سير ، ميگويند سبت السير ، و نيز سبت الشعر ، تراشيدن مو است ، و سبت الانف ، بريدن بيني از ته است بعضي گفتهاند : خداي تعالي روز شنبه را بدين جهت سبت خوانده که خداوند خلقت آسمانها و زمين را د...