کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
ساوه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
صعوه
واژهنامه آزاد
پرنده ای کوچک به اندازه ی گنجشک با سینه ای سرخ رنگ که در ادب فارسی نماد ناتوانی و ضعیفی است .«شارک، چو موذّن به سحر ، حلق گشاده / آن ژولک و آن صعوه از آن داده اذان را » سنایی
-
جستوجو در متن
-
ساوجی
فرهنگ فارسی عمید
(صفت نسبی، منسوب به ساوه) sāva(o)ji ۱. از مردم ساوه.۲. مربوط به ساوه.
-
sahme
دیکشنری انگلیسی به فارسی
ساوه
-
ساوی
فرهنگ فارسی عمید
(صفت نسبی، منسوب به ساوه) sāvi از مردم ساوه.
-
طاهره خاتون
واژهنامه آزاد
روستایی از توابع نوبران . ساوه
-
واشکان
لغتنامه دهخدا
واشکان . [ ] (اِخ ) از دیه های ساوه . (تاریخ قم ص 140). از رستاق ساوه ٔ طسوج قیستین . (تاریخ قم ص 114).
-
حرحیجرد
لغتنامه دهخدا
حرحیجرد. [ ] (اِخ ) از دیههای ساوه . (تاریخ قم ص 140). و در ص 114 ذیل رستاق ساوه ، جرجیجرد آمده است و شاید صورت اخیر صحیح باشد.
-
خلازیر
واژهنامه آزاد
خَلازیر؛ منطقه ای است در جنوب-جنوب غربی تهران در ضلع جنوبی جاده ساوه. محلی در جاده ساوه بین روستای دولتخواه و چهاردانگه.
-
آفتابی
لغتنامه دهخدا
آفتابی . (اِخ ) تخلص شاعری از مردم ساوه .
-
ساوجی
لغتنامه دهخدا
ساوجی . [ وَ ] (ص نسبی ) منسوب به ساوه .
-
فسین
لغتنامه دهخدا
فسین . [ ] (اِخ ) از دیهای ساوه . (تاریخ قم ).
-
میلاذگرد
لغتنامه دهخدا
میلاذگرد. [ ] (اِخ ) یا میلاذجرد. همان ساوه است . (یادداشت مؤلف ).
-
خان آباد
لغتنامه دهخدا
خان آباد. (اِخ ) مرکز بلوک بیات در ساوه و زرند.
-
فرکک
واژهنامه آزاد
فَرکَک؛ نام محلی در روستای جوشقان از توابع ساوه.
-
دره چنار
لغتنامه دهخدا
دره چنار. [ دَرْ رَ چ ِ ] (اِخ ) ده کوچکی است از بخش حومه شهرستان ساوه . واقع در 27هزارگزی جنوب باختری ساوه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).