کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
ریستن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
ریستن
/ristan/
معنی
= ریدن
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجهای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
ریستن
فرهنگ فارسی معین
(تَ) (مص ل .) گریه کردن .
-
ریستن
فرهنگ فارسی معین
( ~.) (مص ل .) ریدن .
-
ریستن
لغتنامه دهخدا
ریستن . [ ت َ ] (مص ) آهسته سخن گفتن . (ناظم الاطباء). || فرورفتن ، درچاه و یا حوض . (ناظم الاطباء) (از برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ) : وان یکی ریست در بن چاهی وان دگر رفت بر سر ویران . ناصرخسرو.|| گریستن و زاری کردن و نوح...
-
ریستن
لغتنامه دهخدا
ریستن . [ ت َ ] (مص ) رشتن . تافتن . ریسیدن و ریسمان کردن . (ناظم الاطباء) : که چندان بریسی مگر با پری گرفتستی ای پاک تن خواهری . فردوسی .زنان در وقت صحابه ریسمان ریستندی که شکالهای اسب کنند. (کتاب المعارف ). || کوشش کردن . || افشاندن و پراکنده کردن ...
-
ریستن
فرهنگ فارسی عمید
(مصدر لازم) [قدیمی] ristan = ریدن
-
ریستن
لهجه و گویش تهرانی
ریدن/ رشتن
-
واژههای مشابه
-
ریستن،ریسیدن
لهجه و گویش تهرانی
رستن پشم یا پنبه، به رشته درآوردن
-
جستوجو در متن
-
اسلاح
لغتنامه دهخدا
اسلاح . [ اِ ] (ع مص ) سرگین افکندن دواب . || فضله افکندن طائر. || ریستن آدمی . || بر حدث کردن داشتن . (تاج المصادر بیهقی ). || بسرگین انداختن داشتن .
-
پلیدی کردن
لغتنامه دهخدا
پلیدی کردن . [ پ َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ریدن . ریستن . تغوّط. غائط کردن . تَطَفﱡش . طفش . طفس : اکبار؛ پلیدی کردن کودک . تجعس ؛ پلیدی کردن . (منتهی الارب ).
-
ریشتن
لغتنامه دهخدا
ریشتن . [ ت َ ] (مص ) رشتن و ریسمان کردن . (ناظم الاطباء). غزل . رشتن . (یادداشت مؤلف ). ریستن . ریسیدن . (آنندراج ). رجوع به مترادفات کلمه شود. || کوشش کردن . || آهسته سخن گفتن . || معاف کردن . عفو نمودن . آزاد کردن . رهانیدن . (ناظم الاطباء).
-
ریق زدن
لغتنامه دهخدا
ریق زدن . [ زَ دَ ] (مص مرکب ) ریدن . (آنندراج ). تغوط. ریستن . (یادداشت مؤلف ) : خویش را آلوده ٔ مردار دنیا چون کنم من که کون همتم ریقی بر این دنیا زده ست .ملا فوقی یزدی (از آنندراج ).
-
تسلیح
لغتنامه دهخدا
تسلیح . [ ت َ ] (ع مص ) رُب ِ سُلح را بر خیک روغن مالیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). || شمشیر را سلاح کسی گردانیدن . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد) (از متن ال...
-
کلن
لغتنامه دهخدا
کلن . [ ک ُ ل َ ] (اِ) گلوله و گرهی باشد که از گردن و اعضای مردم بر می آید. (برهان ) (فرهنگ فارسی معین ). گلوله ای باشد که در گلو و گردن کسی باشد. آن را غر و باغره نیز گویند. (آنندراج ) : سخن نتیجه ٔ روح است وگر سخن نبودبه عقل و نفس بجز غمه و کلن چه ...