کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
روزه بروزه بردن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
روزه رفتن
لغتنامه دهخدا
روزه رفتن . [ زَ / زِ رَ ت َ ] (مص مرکب ) در بعض لهجه ها بمعنی روزه گرفتن است . (از یادداشت مؤلف ).
-
روزه شکستن
لغتنامه دهخدا
روزه شکستن . [ زَ/ زِ ش ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) افطار کردن : نی کارمرد روزه ٔ همت شکستن است گر خضر آبش آرد عیش جوان کشد. امیرخسرو (از آنندراج ).
-
روزه گشا
لغتنامه دهخدا
روزه گشا. [ زَ / زِ گ ُ ] (اِ مرکب ) اندک چیزی از خوردنی که بدان افطار کنند. (آنندراج ). افطار. (یادداشت مؤلف ) : باز بنای توبه را عشق خراب میکندروزه گشای عشق را از می ناب میکند. نظامی .گر فوت شد سحور چه نقصان صبوح هست کز می کنند روزه گشا طالبان یار...
-
روزه گشادن
لغتنامه دهخدا
روزه گشادن . [ زَ / زِ گ ُ دَ ] (مص مرکب ) افطار کردن . (آنندراج ). افطار. (مصادر زوزنی ). فطر. (دهار) : ندا آمد که یا موسی روزه بگشادی ده روز دیگر روزه بدار. (قصص الانبیاء).بر دهان غنچه گه گه میزند بوسی نسیم کان شکرلب جز ببوسه روزه نگشاید همی . امیر...
-
روزه گشایی
لغتنامه دهخدا
روزه گشایی . [ زَ / زِ گ ُ ] (حامص مرکب ) روزه گشودن . افطار کردن . عمل و چگونگی روزه گشودن .
-
روزه گشودن
لغتنامه دهخدا
روزه گشودن . [ زَ / زِ گ ُ دَ ] (مص مرکب ) افطار کردن . (ناظم الاطبا). رجوع به روزه گشادن شود.
-
روزه گیاه
لغتنامه دهخدا
روزه گیاه . [ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) این ترکیب فقط در بیت زیر از خاقانی آنهم فقط در نسخه ٔ عبدالرسولی (ص 210) آمده معنی آن بدرستی معلوم نشد شاید نوعی گیاه یا نوعی غذای تهیه ٔ شده از سبزی و گیاه باشد : روح بروز وصال روزه ٔ مریم گرفت عید مسیح است خیز روز...
-
روزه گیر
لغتنامه دهخدا
روزه گیر. [ زَ / زِ ] (نف مرکب ) روزه گیرنده . صائم .
-
روزه واکردن
لغتنامه دهخدا
روزه واکردن . [ زَ / زِ ک َدَ ] (مص مرکب ) افطار کردن . (آنندراج ) : خمار باده در چشمم سیه کرده است عالم رابیا ساقی که وقت شام باید روزه واکردن . کلیم (از آنندراج ).خط دمید اکنون از آن لب کام دل خواهم گرفت شام خود شد روزه ٔ امید را وامیکنم .کلیم (از ...
-
روزه خوار
لغتنامه دهخدا
روزه خوار. [ زَ / زِ خوا / خا ](نف مرکب ) آنکه در ماه رمضان روزه میخورد و روزه نمیگیرد. مقابل روزه دار. (از ناظم الاطباء). روزه خور.
-
روزه خواری
لغتنامه دهخدا
روزه خواری . [ زَ / زِ خوا / خا ](حامص مرکب ) عمل روزه خوار. رجوع به روزه خوار شود.
-
روزه خور
لغتنامه دهخدا
روزه خور. [ زَ / زِ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) روزه خوار. رجوع به روزه خوار شود.
-
روزه خوردن
لغتنامه دهخدا
روزه خوردن . [ زَ / زِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) روزه نگرفتن در ماه رمضان . روزه را شکستن .
-
روزه خوری
لغتنامه دهخدا
روزه خوری . [ زَ / زِ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) روزه خوردن . عمل روزه خوردن .
-
روزه دار
لغتنامه دهخدا
روزه دار. [ زَ / زِ] (نف مرکب ) صائم . (منتهی الارب ) (فرهنگ فارسی معین ). آنکه روزه گرفته . (فرهنگ فارسی معین ) : بفر علم و دانش روزه دار است همان بی طاعتی بسیارخواری .ناصرخسرو.عاریت برده ز کام روزه داران بوی مشک در لب خم کرده زخم ضیمران انگیخته . خ...