کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
ره آورد پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
ره نوشتن
لغتنامه دهخدا
ره نوشتن . [ رَه ْ ن َوَ ت َ ] (مص مرکب ) راه نوشتن . راه نوردیدن . ره نوردیدن . (از یادداشت مؤلف ). رجوع به ره نوردیدن شود.
-
ره یافتن
لغتنامه دهخدا
ره یافتن . [ رَه ْ ت َ ] (مص مرکب ) راه یافتن . نفوذ یافتن . پی بردن . رخنه کردن . (یادداشت مؤلف ) : از نام به نامدار ره یابدچون عاقل تیزهش بود جویا. ناصرخسرو.کمی و فزونی درو ره نیابدکه بد ز اعتدال مصور مصور. ناصرخسرو.رجوع به راه یافتن در همه ٔ معان...
-
ره آموز
لغتنامه دهخدا
ره آموز. [ رَه ْ ] (نف مرکب ) راه آموز. استاد. راهنما.رهبر. تعلیم دهنده . (از یادداشت مؤلف ) : ره آموز تو اندر کارها روح الامین بادا. فرخی .ره آموز و روزی ده و چاره گربود این سه مربی پدر را پدر. اسدی .تا چون تو کله دوختن آموختی از مابر دست و گریبان ...
-
ره بردار
لغتنامه دهخدا
ره بردار. [ رَه ْ ب ُ ] (نف مرکب )راه برنده . کنایه از پی برنده . (از یادداشت مؤلف ).- ره بردار به جای نبودن ؛ بدان جای راه نبردن . راه نیافتن و دسترسی پیدا نکردن بدان جای .
-
ره بسته
لغتنامه دهخدا
ره بسته . [ رَه ْ ب َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) که راهش بسته باشد. || متعلقان و وابستگان به راه . که وابسته به راه باشد : چو زین ره بستگان یابی رهایی بدانی خود که چونی وز کجایی .نظامی .
-
ره بین
لغتنامه دهخدا
ره بین . [ رَه ْ ] (نف مرکب ) راه بین . راه شناس : اندرین بحث ار خرد ره بین بُدی فخر رازی رازدار دین بُدی . مولوی .رجوع به راه بین شود.
-
ره پرست
لغتنامه دهخدا
ره پرست . [ رَه ْ پ َ رَ ] (نف مرکب ) راه پرستنده : آب گل خاک ره پرستانش گل کمربند زیردستانش . نظامی .پس مسافر آن بود ای ره پرست که مسیر و روش در مستقبل است . مولوی .رجوع به راه پرست شود.
-
ره پیما
لغتنامه دهخدا
ره پیما. [ رَه ْ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) راه پیمای . راهرو. رونده ٔ طریق . || مسافر و سیاح . (ناظم الاطباء). || اندازه گیرنده ٔ راه . (ناظم الاطباء). رجوع به راه پیما و راه پیمای شود.
-
ره جرد
لغتنامه دهخدا
ره جرد. [ رَه ْ ج ِ ] (اِخ ) دهی از بخش مرکزی شهرستان جیرفت . دارای 243 تن سکنه . آب آن از قنات و محصول عمده ٔ آنجا برنج وراه آن فرعی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
-
ره جوی
لغتنامه دهخدا
ره جوی . [ رَه ْ ] (نف مرکب ) ره جو. راه جوی . که راه را بجوید. که در جستجوی راه باشد : سپه دشمن او را رمه ای دان که در اونه چراننده شبان است و نه ره جوی نهاز. فرخی .از اندیشه ٔ دل سبک پوی ترز رای خردمند رهجوی تر. اسدی .رجوع به راه جو و راه جوی شود.
-
ره زدگی
لغتنامه دهخدا
ره زدگی . [ رَه ْ زَ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) حالت و صفت ره زده . ره سوده . (از یادداشت مؤلف ). رجوع به ره زده شود.
-
ره زده
لغتنامه دهخدا
ره زده . [ رَه ْ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مانده و خسته . مانده شده از راه . صدمه دیده از بسیاری راه . رنج سفر دیده . (از یادداشت مؤلف ) : جوانی دژم ره زده بر در است که گویی به چهر از تو نیکوتر است . اسدی .هرچند ره زده ست ببینش کز آنچه رفت چون نوچه ...
-
ره سپر
لغتنامه دهخدا
ره سپر. [ رَه ْ س ِ پ َ ] (نف مرکب ) راه سپار. رهسپار. راه سپر. (یادداشت مؤلف ) : دوستان همچو آب رهسپرندکابها پایهای یکدگرند. سنایی .رجوع به رهسپار و راه سپار شود.
-
ره سودگی
لغتنامه دهخدا
ره سودگی . [ رَه ْ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) خستگی و ماندگی از رنج راه . ره زدگی . رنج و صدمه دیدن از راه . (از یادداشت مؤلف ). خستگی راه : شه و لشکر از رنج ره سودگی رسیدند لختی به آسودگی . نظامی .رجوع به ره زده و ره زدگی شود.
-
ره شاه
لغتنامه دهخدا
ره شاه . [ رَه ْ ] (اِمرکب ) شاهراه و راه گشاده و بزرگ . (ناظم الاطباء) (از برهان ) (آنندراج ). رجوع به راه شاه و شاهراه شود.