کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
رخنه بستن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
رخنه گاه
لغتنامه دهخدا
رخنه گاه . [ رَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جای رخنه . قسمتی از دیوار حصار که در آن رخنه و شکافی پدید آید. (یادداشت مؤلف ) : به پیش اندر آرد بر آن رخنه گاه همیدون پیاده همه کینه خواه . فردوسی .ز بهر عمارت در آن رخنه گاه بسی مالشان داد جز برگ راه . نظامی ...
-
رخنه گر
لغتنامه دهخدا
رخنه گر. [ رَ ن َ / ن ِ گ َ ] (ص مرکب ) رخنه کننده . شکافنده . رخنه ساز. کافنده : رخنه گر ملک سرافکنده به لشکر بدعهد پراکنده به . نظامی .چو نیست سایه ز پستی بنای ذوق مراچه غم که چرخ به دیوار عیش رخنه گر است .واله هروی (از آنندراج ).
-
رخنه گردانیدن
لغتنامه دهخدا
رخنه گردانیدن . [ رَن َ / ن ِ گ َ دَ ] (مص مرکب ) رخنه گرداندن . رخنه کردن . سوراخ کردن . شکافتن . شکاف ایجاد کردن : رخنه گردان به ناوک سحری این معلق حصار محکم را.خاقانی .
-
رخنه گشتن
لغتنامه دهخدا
رخنه گشتن . [ رَ ن َ / ن ِ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) سوراخ گشتن . سوراخ شدن . شکاف برداشتن . رخنه شدن : زآن نکرد آهنگ شیر شرزه از بیم سنانش رخنه گشتی چرخ و جستی برج شیر از آسمانش . فرخی .در عافیت آبادت از رخنه درآمد غم پس رخنه چنان گشتی کآباد نخواهی شد.خا...
-
رخنه یافتن
لغتنامه دهخدا
رخنه یافتن . [ رَ ن َ / ن ِ ت َ ] (مص مرکب ) رخنه شدن . تباهی یافتن . خراب شدن . سوراخ شدن . ویرانی گرفتن : شکر ایزد که از این باد خزان رخنه نیافت بوستان سمن و سرو و گل و شمشادت .حافظ (از ارمغان آصفی ).
-
رخنه بند
لغتنامه دهخدا
رخنه بند. [ رَ ن َ / ن ِ ب َ ] (نف مرکب ) که رخنه را ببندد. که درز و شکاف را بگیرد. بمجاز، آنکه نقص و عیب و فساد را دور کند : گفت کای رخنه بند راه گشای دولتت بر مراد راهنمای .نظامی .
-
رخنه جو
لغتنامه دهخدا
رخنه جو. [ رَ ن َ /ن ِ ] (نف مرکب ) جوینده ٔ رخنه و شکاف و سوراخ . || مجازاً، عیب جوی . که نقص و عیب کار را بجوید.که جویای عیب و فساد و تباهی کار باشد : جمله گفتند ای حکیم رخنه جواین فریب و این جفا با ما مگو.مولوی .
-
رخنه دار
لغتنامه دهخدا
رخنه دار. [ رَن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) چاک دار. (ناظم الاطباء). شکاف دار. سوراخ دار. || عیب دار. (ناظم الاطباء).
-
رخنه درآوردن
لغتنامه دهخدا
رخنه درآوردن . [ رَ ن َ / ن ِ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) رخنه کردن . رخنه ایجاد کردن . سوراخ ایجاد کردن . || عیب و نقص در چیزی پیدا آوردن : کان را که تیشه رخنه کند فضل کان نهم رخنه چرا به تیشه ٔ کان کن درآورم .خاقانی .
-
رخنه ستان
لغتنامه دهخدا
رخنه ستان . [ رَ ن َ / ن ِ س ِ ] (نف مرکب ) ستاننده ٔ رخنه . پذیرنده ٔ سوراخ : ویرانه ام از برق نفس رخنه ستان نیست نشگفت گرش مهر به روزن نبود راه .طالب آملی (از آنندراج ).
-
رخنه سر
لغتنامه دهخدا
رخنه سر. [ رَ ن َ / ن ِ س َ] (ص مرکب ) شکافته سر. کافته سر. کفته سر : قاف از تو رخنه سر شد و عنقا شکسته پراز زال خرد یک تنه تنها چه خواستی . خاقانی .عمر پلی است رخنه سر، حادثه سیل پل شکن کوش که نارسیده سیل از پل رخنه بگذری .خاقانی .
-
رخنه جو
فرهنگ فارسی عمید
(صفت فاعلی) ‹رخنهجوی› [قدیمی، مجاز] rexneju ۱. ویژگی کسی که میتواند در امری دشوار راه گریزی پیدا کند؛ چارهجو؛ چارهگر.۲.رخنهکننده و فسادانگیز.
-
رخنه کردن
دیکشنری فارسی به عربی
اخترق ، اِخْتِراق
-
رخنه یابی
دیکشنری فارسی به عربی
تلميح
-
رخنه کرد
دیکشنری فارسی به عربی
اِخْتَرَقَ