کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
رخش پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
bright sunshine
رخشآفتاب/ رخشافتاب
واژههای مصوّب فرهنگستان
[علوم جَوّ] تابش خورشیدی با شدتی که از اجسام سایههای آشکار ایجاد کند
-
bright sunshine duration
دیرش رخشآفتاب/ دیرش رخشافتاب
واژههای مصوّب فرهنگستان
[علوم جَوّ] دورۀ زمانیای که در آن تابش خورشیدی بهشدتی است که از اجسام سایههای آشکار ایجاد کند متـ . ساعات آفتابی
-
جستوجو در متن
-
دیورخش
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (موسیقی) [قدیمی] divraxš = دیفرخش
-
ساعات آفتابی
واژههای مصوّب فرهنگستان
[علوم جَوّ] ← دیرش رخشآفتاب/ دیرش رخشافتاب
-
رش
لغتنامه دهخدا
رش . [ رَ ] (اِخ ) رخش . (فرهنگ فارسی معین ). مخفف رخش ، نام اسب رستم . (از یادداشت مؤلف ). رخش را گویند. (لغت فرس اسدی چ عباس اقبال ) : ای زین خوب زینی یا تخت بهمنی ای باره ٔ همایون شبدیز یا رشی .دقیقی .
-
ابرشاش
لغتنامه دهخدا
ابرشاش . [ اِرِ ] (ع مص ) رخش شدن اسب . (زوزنی ). چپار شدن اسب .
-
زپیال
واژهنامه آزاد
زِپیال:اسپ تند رو رخش طبعم گر چه زپیال است خواهد لنگ شد
-
زپیال
واژهنامه آزاد
زِپیال:اسپ تند رو رخش طبعم گر چه زپیال است خواهد لنگ شد
-
منت
فرهنگ فارسی معین
(مِ نَّ) [ ع . منة ] (اِ.) 1 - احسان ، نیکویی . 2 - نیکویی و احسان دربارة کسی را به رخش کشیدن . ج . منن .
-
منت گذاشتن
فرهنگ فارسی معین
( ~. تَ) [ ع - فا. ] (مص ل .) احسان و نیکویی در حق کسی را به یادش آوردن و به رخش کشیدن .
-
خوان اول
لغتنامه دهخدا
خوان اول . [خوا / خا ن ِ اَوْ وَ ] (اِخ ) یکی از هفت خوان رستم است که جنگ رخش باشد با شیر. (یادداشت بخط مؤلف ).
-
چالشگری
فرهنگ فارسی عمید
(حاصل مصدر) [ترکی. فارسی] [قدیمی] čālešgari ۱. خودنمایی در برابر حریف.۲. جنگجویی: ◻︎به چالشگری سوی او راند رخش / بر ابر سیه خنده زد چون درخش (نظامی۵: ۸۰۱).
-
دیهیم جوی
لغتنامه دهخدا
دیهیم جوی . [ دَ / دِ ] (نف مرکب ) جوینده ٔ دیهیم . طالب تخت و تاج و پادشاهی . (ناظم الاطباء) : سوی رخش رخشنده بنهاد روی دوان رخش شد نزد دیهیم جوی . فردوسی .وز آنجا سوی پارس بنهاد روی جوانبخت و بیدار و دیهیم جوی .فردوسی .
-
اعوجی
لغتنامه دهخدا
اعوجی . [ اَع ْ وَ ] (ص نسبی ) منسوب است به اعوج که نام اسبی است از عرب در جاهلیت : آفرین زآن مرکب شبدیزنعل رخش روی اعوجی مادرش و آن مادرش یحموم شوی . منوچهری .اعوجی کردار و دلدل قامت و شبدیزنعل رخش فرمان و براق اندام و شبرنگ اهتزاز. منوچهری .رجوع به...
-
افکنده سم
لغتنامه دهخدا
افکنده سم . [ اَ ک َ دَ / دِ س ُ ] (ص مرکب ) کنایه از عجز و زاری بسیار باشد. (برهان ) (هفت قلزم ). عاجزگشته . زارگشته . (ناظم الاطباء) : رخش بهرای زر بردن در پیش دیوپس خر افکنده سم مرکب جم ساختن . خاقانی .رخش علل در رهش افکنده سم علت و معلول در آن هر...