کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
راعی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
راعی
/rā'i/
معنی
۱. (نجوم) از صورتهای فلکی نیمکرۀ شمالی؛ ذوالعنان.
۲. (اسم) [قدیمی] = چوپان
۳. (اسم) [قدیمی] کسی که قومی را رعایت و سرپرستی و راهنمایی میکند.
۴. (اسم) [قدیمی] امیر؛ والی؛ حاکم.
۵. [قدیمی] نگهدارنده؛ حراستکننده.
فرهنگ فارسی عمید
مترادف و متضاد
۱. چوپان، رمهبان، شبان، گلهبان
۲. امیر، سرپرست
۳. حامی، نگهبان
دیکشنری
نتیجهای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
راعی
واژگان مترادف و متضاد
۱. چوپان، رمهبان، شبان، گلهبان ۲. امیر، سرپرست ۳. حامی، نگهبان
-
راعی
فرهنگ فارسی معین
[ ع . ] (اِفا.) 1 - چرانندة گله . 2 - پشتیبان ، نگهبان . 3 - حاکم ، والی .
-
راعی
لغتنامه دهخدا
راعی . (اِخ ) اسکندرانی . لقب علی بن مظفربن ابراهیم کندی اسکندرانی نحوی که حاجی خلیفه آن را در ذیل «تذکرةالراعی » ذکر کرده ولی ظاهراً لقب این شخص «وداعی » است . رجوع به علاءالدین بن مظفر در همین لغت نامه شود.
-
راعی
لغتنامه دهخدا
راعی . (اِخ ) اندلسی غرناطی قاهری . محمدبن محمدبن محمدبن اسماعیل ، که در سال 782 هَ . ق . در غرناطه به دنیا آمد او در سال 825 هَ . ق . به حج رفت و از آنجا به قاهره آمد و در آن شهر مسکن گزید و همانجا هم بسال 853 هَ . ق . درگذشت . وی دارای تألیفاتی اس...
-
راعی
لغتنامه دهخدا
راعی . (اِخ ) رئیس فرقه ای از یهود. (مفاتیح العلوم خوارزمی ).
-
راعی
لغتنامه دهخدا
راعی . (اِخ ) نام شاعری . (منتهی الارب ). نام شاعری نصرانی بود. (از اقرب الموارد). نام شاعری عرب ، دیوان او را ابوسعید سکری و ابوعمر و شیبانی واصمعی گرد کرده اند. (از الفهرست ابن الندیم ). ابوجندل هوازنی . شاعر بزرگی است از سخن سرایان نامی عصر بنی ام...
-
راعی
لغتنامه دهخدا
راعی . (اِخ ) نام یکی از ستارگان ثابت . ابوریحان بیرونی در ضمن بحث در نامها و احوال ستارگان ثابت گوید : و برپای قیقاوس ستاره ای است او را شبان خوانند و سگ او ستاره یی است میان دوپای قیقاوس و گوسپندان آن ستارگانند که بر تن اوست . (از التفهیم ص 101).
-
راعی
لغتنامه دهخدا
راعی . (ع ص ، اِ) شبان . (فرهنگ نظام ) (مهذب الاسماء) (دهار) (ترجمه ٔ علامه ٔ تهذیب عادل بن علی ) (از المنجد). شبان یعنی چراننده ٔ چهارپایان . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). چراننده . چوپان . ج ، رعاة، رعاء و رعیان . (منتهی الارب ) : ملک معظم اتابک اعظم ...
-
راعی
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی، جمع: رُعاة] rā'i ۱. (نجوم) از صورتهای فلکی نیمکرۀ شمالی؛ ذوالعنان.۲. (اسم) [قدیمی] = چوپان۳. (اسم) [قدیمی] کسی که قومی را رعایت و سرپرستی و راهنمایی میکند.۴. (اسم) [قدیمی] امیر؛ والی؛ حاکم.۵. [قدیمی] نگهدارنده؛ حراستکننده.
-
واژههای مشابه
-
راعي
دیکشنری عربی به فارسی
حافظ , حامي , نگهدار , پشتيبان , ولينعمت , مشتري , چوپان , شبان , چوپاني کردن
-
Hypericum
گلِ راعی
واژههای مصوّب فرهنگستان
[زیستشناسی- علوم گیاهی] سردهای از گلراعیان از علفی کوتاه تا درختچهای بلند با گلهای غالباً زرد که حدود 400 گونه دارد و تقریباً در همۀ نواحی بهجز نواحی قطبی و گرمسیری پست یافت میشوند
-
راعی الصالح
لغتنامه دهخدا
راعی الصالح . [ عِص ْ صا ل ِ ] (اِخ ) مؤسسه ای است که راهبه ها بسال 1836 م . در فرانسه تأسیس کرده اند و در آن بتربیت دختران بویژه اصلاح مفاسد اخلاقی آنان میپردازند. این مؤسسه در مصر و لبنان دارای آموزشگاهها و باشگاههایی میباشد. (از اعلام المنجد).
-
راعی العباد
لغتنامه دهخدا
راعی العباد. [ عِل ْ ع ِ ] (ع اِ مرکب ) بمعنی نگهبان بندگان ، مراد از پادشاه . (آنندراج ) (غیاث اللغات ).
-
شیبان راعی
لغتنامه دهخدا
شیبان راعی . [ ش َ ن ِ ] (اِخ ) نام یکی از زهاد عرفاست . (یادداشت مؤلف ) : همچنین شیبان راعی میکشیدگرد بر گرد رمه خطی پدید. مولوی .همچو آن شیبان که از گرگ عنیدوقت جمعه بر دعاخط میکشید.مولوی .