کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
راز و نیاز کردن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
بی نیاز کردن
لغتنامه دهخدا
بی نیاز کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) مستغنی کردن . (ناظم الاطباء). توانگر کردن . غیرمحتاج کردن . اغناء. (منتهی الارب ) : اگر ازمن تو بد نداری بازنکنی بی نیاز گاه نیاز. ابوشکور.میان یلان سرفرازت کنم ز سیم و درم بی نیازت کنم . فردوسی .اگر کرد یزدان ترا...
-
ناز و نیاز
لغتنامه دهخدا
ناز و نیاز. [ زُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) شیوه های عشق و حسن و حرکات و سکناتی که از طرفین سر زند. (آنندراج ) (بهار عجم ). || ناز و نعمت . نعمت و فراوانی : چنین گفت با دختر سرفرازکه ای پروریده به ناز و نیاز.فردوسی .
-
نذر و نیاز
لغتنامه دهخدا
نذر و نیاز. [ ن َ رُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) در تداول ، نقد یا جنسی که به نیت حاجت روا شدن به زاهدی یا سیدی یا به تربت کسی از اولیاء و ائمه پیشکش کنند.
-
سوز و نیاز
فرهنگ گنجواژه
نهایت احتیاج.
-
عَجز و نیاز
فرهنگ گنجواژه
احتیاج مفرط.
-
تضرع و نیاز
فرهنگ گنجواژه
التماس.
-
درد و نیاز
فرهنگ گنجواژه
احتیاج وضعف.
-
ناز و نیاز
فرهنگ گنجواژه
محبوب و عاشق.
-
نذر و نیاز
فرهنگ گنجواژه
حاجت خواهی.
-
نماز و نیاز
فرهنگ گنجواژه
حاجت خواهی، دعا.
-
نیاز و فقر
فرهنگ گنجواژه
حاجت.
-
نیاز و ناز
فرهنگ گنجواژه
حالت معشوق و عاشق.
-
پرواری کردن و ذبح کردن
دیکشنری فارسی به عربی
لحم البقر
-
عر و تیز کردن
لغتنامه دهخدا
عر و تیز کردن . [ ع َرْ رُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سر و صدا و داد و بیداد راه انداختن . هارت و پورت کردن . (از فرهنگ لغات عامیانه ). عربده کشیدن و بد حرفی کردن ، و آن بر سبیل استهزاء و تمسخر گفته می شود چنانکه گویند: مرتباً داد میزد و عر و تیز می کرد، می...
-
کام و زبانه کردن
لغتنامه دهخدا
کام و زبانه کردن . [ م ُ زَ ن َ / ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) با اسکنه جایی در چوب پیدا کردن و چوبی سرپهن و تیز در میان آن جا فروبردن . آنجای را کام و آن چوب نهاده را زبانه گویند. (یادداشت مؤلف ).