کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
ذَکَرَ پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
ذکر
لغتنامه دهخدا
ذکر. [ ذِ ک ِ ] (ع مص ) ذکر مراءة؛ خطبه کردن او یا خواستاری کردن او. || ذکر حق کسی ، حفظ آن . نگاه داشتن آن . ضایع نکردن آن .
-
ذکر
لغتنامه دهخدا
ذکر. [ ذُ ] (ع اِ) یادگار. (مهذب الاسماء). || (اِمص ) تذَکﱡر. ذِکر. یاد. بال . یادآوری : چونکه گوهر نیست تابش چون بودچونکه نبود ذکر یابش چون بود. مولوی .|| حفظ.
-
ذکر
لغتنامه دهخدا
ذکر.[ ذَ ک َ ] (ع ص ) نر. فحل . مرد. نرینه . صاحب برهان گوید: به لغت زند و پازند نیز ذکر به معنی نر باشد: الظلیم ، ذکر النعام ، ظلیم شترمرغ نرینه است . خلاف انثی ، یعنی ماده و مادینه . ج ، ذُکور، ذُکورَة، ذِکار، ذِکارَة، ذُکران ، ذِکَره .
-
ذکر
دیکشنری عربی به فارسی
جنس نر , مذکر , مردانه , نرينه , نرين , گشن
-
ذکر
دیکشنری عربی به فارسی
ياداوري کردن , ياداور شدن , بياد اوردن
-
ذکر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی، جمع: ذکور] zakar ۱. [مقابلِ اُنثی] مرد؛ نر.۲. آلت مردی.۳. [قدیمی] بهترین نوع آهن و مس.
-
ذکر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] zekr ۱. یاد کردن.۲. بر زبان راندن؛ مطلب یا موضوعی را بر زبان آوردن.۳. یاد.۴. (اسم) [قدیمی] آوازه؛ صیت.۵. ثنا.۶. [جمع: اذکار] دعا.۷. (اسم) نماز.۸. ورد.
-
ذِکْرٌ
فرهنگ واژگان قرآن
ياد - ياد کردن - ذکر- هوشیاری
-
ذُکِرَ
فرهنگ واژگان قرآن
ياد شد
-
ذُکِرَ
فرهنگ واژگان قرآن
ياد شده
-
ذَکَرٍ
فرهنگ واژگان قرآن
مرد - پسر- جنس نر
-
ذکر
دیکشنری فارسی به عربی
اشارة , اقتباس , حث , قضيب
-
ذکر کردن
فرهنگ واژههای سره
یادکردن
-
شایان ذکر
فرهنگ واژههای سره
گفتن
-
عالی ذکر
لغتنامه دهخدا
عالی ذکر. [ ذِ ] (ص مرکب ) آنکه همواره نام او بخوبی برده شود : و دائم موقر و محترم و عالی الذکر و نافذ الامر و مهیب و مطاع و سرور و دین پرور باد. (تاریخ قم ص 4).