کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
دو به شک پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
دو خواهر
فرهنگ فارسی معین
(دُ خا هَ) (اِمر.) دو ستارة شِعرای شامی و شِعرای یمانی .
-
دو دل
فرهنگ فارسی معین
(دُ. دِ) (ص مر.) مردد، بی ثبات .
-
سگ دو
فرهنگ فارسی معین
( ~. دُ) (ص فا.) کنایه از: فعالیت زیاد اما بی نتیجه .
-
دو آتش
لغتنامه دهخدا
دو آتش . [ دُ ت َ ] (اِ مرکب ) کنایه از لب معشوق باشد. دو غنچه . (آنندراج ) (برهان ) (ناظم الاطباء).
-
دو زدن
لغتنامه دهخدا
دو زدن . [ دَ / دُو زَ دَ ] (مص مرکب ) در زبان اطفال دویدن ؛ دو بزن بیا؛ بدوبیا. (از یادداشت مؤلف ).
-
دو کوهه
لغتنامه دهخدا
دو کوهه . [ دُ هََ / هَِ ] (ص مرکب ) دوکوهانه : هیون دو کوهه دگر شش هزارهمه بارشان آلت کارزار.اسدی .
-
ده دو
لغتنامه دهخدا
ده دو. [ دَه ْ دُ ] (اِ مرکب ) دو قسمت از ده قسمت چیزی . دو عشر. نفعی است معین که سوداگران با هم دارند. (لغت محلی شوشتر).
-
تگ دو
لغتنامه دهخدا
تگ دو.[ ت َ دَ / دُو ] (اِ مرکب ) تفحص و دوندگی در کاری وتجسس . || تعب و ماندگی . (ناظم الاطباء).
-
خوش دو
لغتنامه دهخدا
خوش دو. [ خوَش ْ / خُش ْ دَ / دُو ] (ص مرکب ) آنکه نیکو دود. || کنایه از مطیع.
-
دوبه دو
فرهنگ فارسی عمید
(قید) dobedo ۱. دوتادوتا؛ دوتایی.۲. دوتن با هم بدون شخص دیگر.
-
سگ دو
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عامیانه، مجاز] sagdo[w] = سگدوی
-
دو دلی
دیکشنری فارسی به عربی
تردد
-
دو شوهری
دیکشنری فارسی به عربی
تعدد الزوجات
-
دو شاخه
دیکشنری فارسی به عربی
سدادة
-
دو پهلو
دیکشنری فارسی به عربی
مريب