کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
دردخوار پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
دردخوار
/dardxār/
معنی
۱. خورندۀ درد؛ دردمند.
۲. فقیر؛ مستمند.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجهای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
دردخوار
لغتنامه دهخدا
دردخوار. [ دُ خوا / خا ] (نف مرکب ) دردخوارنده . دردآشام . دردنوش . که دردخورد. شرابخوار. شرابخوار قهار. || کنایه از مردم فقیر و دون و فرومایه . (برهان ) (آنندراج ) : تلخ جوانی یزکی در شکارزیرتر از وی سیهی دردخوار. نظامی .بسکه خرابات شد صومعه ٔ صوف پ...
-
دردخوار
فرهنگ فارسی عمید
(صفت فاعلی) [قدیمی، مجاز] dardxār ۱. خورندۀ درد؛ دردمند.۲. فقیر؛ مستمند.
-
دردخوار
فرهنگ فارسی عمید
(صفت فاعلی) ‹دردیخوار› [قدیمی] dordxār کسی که درد شراب را بخورد؛ دردآشام؛ خورندۀ درد.
-
جستوجو در متن
-
دردکش
فرهنگ فارسی عمید
(صفت فاعلی) ‹دردیکش› [قدیمی] dordke(a)š ۱. کسی که درد شراب را بخورد؛ دردخوار؛ دردیخوار؛ دردآشام؛ شرابخوار؛ بادهخوار.۲. شرابساز.
-
دردخور
لغتنامه دهخدا
دردخور. [ دُ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) درد خورنده . خورنده ٔ درد. دردآشام . دردی نوش . دردخوار. دردی خوار : بود چون نگین این دل دردخورکه پیمانه اش باشد از خویش پر.وحید (در تعریف حکاک ) (از آنندراج ).
-
تلخ جوان
لغتنامه دهخدا
تلخ جوان . [ ت َ ج َ ] (اِ مرکب ) زهر و سم و مرگ . (ناظم الاطباء). و در بیت زیر از نظامی مقصود، زَهرِه کیسه ٔ صفراست : تلخ جوانی یزکی در شکارزیرتر از وی سیهی دُردخوار. نظامی .رجوع به تلخ خوان و رجوع به مخزن الاسرار نظامی چ وحید ص 51 شود.
-
صومعه
لغتنامه دهخدا
صومعه . [ ص َ م َ ع َ ] (ع اِ) عبادت خانه ٔ ترسایان و نصاری که سر آن بلند و باریک سازند. (غیاث اللغات ). جای عبادت . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). عبادت جای . (مهذب الاسماء). خانه ای است مر ترسایان را. (منتهی الارب ). کاره . طربال . تامورة. عجوز. ج ، صوا...
-
دردی کش
لغتنامه دهخدا
دردی کش . [ دُ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) دردی کشنده . دردکش . شرابخور. دردآشام . دردنوش . دردخوار : دردی کش عشق و دردپیمای اندوه نشین و رنج فرسای . نظامی .ساقیا می ده که ما دردی کش میخانه ایم با خرابات آشنائیم از خرد بیگانه ایم . سعدی .سعدیا صاف وصل اگر...
-
خوار
لغتنامه دهخدا
خوار. [ خوا /خا ] (ص ، اِ، ق ) ذلیل . زبون . بدبخت . (منتهی الارب ) (از برهان قاطع) (از آنندراج ) (از انجمن آرای ناصری ) . مقابل عزیز : که دشمن اگرچه بود خوار و خردمر او را بنادان نباید شمرد. فردوسی .دلیران و گردان آن انجمن چنان دان که خوارند بر چشم ...
-
خانه
لغتنامه دهخدا
خانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) آن جایی که در آن آدمی سکنی می کند. (ناظم الاطباء). سرا. منزل . مستَقَرّ : برگزیدم بخانه تنهایی از همه کس درم ببستم چست . شهیدبلخی .کنون همانم و خانه همان و شهر همان مرا نگویی کز چه شده ست شادی سوگ . رودکی .سبک پیرزن سوی خانه...