کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خویشتن داری پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
خویشتن داری
معنی
( ~.) (حامص .) نک خودداری .
فرهنگ فارسی معین
دیکشنری
continence, inhibition, mortification, self-control, self-denial, self-restraint, stoically, stoicism, temperance
-
جستوجوی دقیق
-
خویشتن داری
فرهنگ فارسی معین
( ~.) (حامص .) نک خودداری .
-
خویشتن داری
لغتنامه دهخدا
خویشتن داری . [ خوی / خی ت َ ] (حامص مرکب ) عفاف . زهد. کف نفس . حلم . بردباری . تمالک نفس . خودداری از شهوات . پرهیز. پرهیزکاری . تماسک نفس . ورع . (یادداشت مؤلف ) : و بسلام کس نرفتی و کس را نزدیک خود نگذاشتی و با کسی نیامیختی ... و هم برین خویشتن ...
-
خویشتن داری
واژهنامه آزاد
شکیبایی، صبر.
-
واژههای مشابه
-
abstinence 2
خویشتنداری
واژههای مصوّب فرهنگستان
[اعتیاد، روانشناسی] عملکرد مشاور یا درمانگر در خودداری از گفتوگو و تعامل مهارنشده (uninhibited) با فرد مُراجع
-
خویشتن دار
فرهنگ فارسی معین
( ~.) (ص فا.) نک خوددار.
-
ابی خویشتن
لغتنامه دهخدا
ابی خویشتن . [ اَ خوی / خی ت َ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) بیخود. بیهوش . مغمی علیه : بفرمود تا داروی هوش بر [منیژه ]پرستنده آمیخت با نوش بربدادند و چون خورد شد مرد [ بیژن ] مست ابی خویشتن سرش بنهاد پست .فردوسی .
-
بی خویشتن
لغتنامه دهخدا
بی خویشتن . [ خوی / خی / ت َ ] (ص مرکب )بیخویش و بیخود و بیهوش . (برهان ). بی خویش . (ناظم الاطباء). از هوش بشده . بیهوش . (یادداشت مؤلف ). از حال طبیعی خارج شده . از خودرسته . بیخود. (جهانگیری ). ازخود بیخود. مدهوش . بی اراده . بی اختیار : بلیناس ف...
-
خویشتن آراستن
لغتنامه دهخدا
خویشتن آراستن . [ خوی / خی ت َ ت َ ] (مص مرکب ) خود آراستن . تَشَوّف ُ. (تاج المصادربیهقی ).- خویشتن برآراستن ؛ تصنع. تبرج . (تاج المصادر بیهقی ).
-
خویشتن پرستی
لغتنامه دهخدا
خویشتن پرستی . [ خوی / خی ت َ پ َ رَ ] (حامص مرکب ) عمل و حالت خویشتن پرست . خودپسندی . خودپرستی .تکبر. فخر. خودخواهی . (یادداشت مؤلف ) : از سر صدق شد خدای پرست داشت از خویشتن پرستی دست .نظامی .
-
خویشتن پرستیدن
لغتنامه دهخدا
خویشتن پرستیدن . [ خوی / خی ت َ پ َ رَ دَ ] (مص مرکب ) خودپرستیدن . خودخواه بودن . خودپسندی کردن . خود را پسندیدن : تا تو ببینیم و خویشتن نپرستیم .سعدی (غزلیات ).
-
خویشتن پروردن
لغتنامه دهخدا
خویشتن پروردن . [ خوی / خی ت َ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) تربیت نفس . (یادداشت مؤلف ). || تن پروردن . خوش گذرانی کردن .
-
خویشتن پروریدن
لغتنامه دهخدا
خویشتن پروریدن . [ خوی / خی ت َ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) خویشتن پروردن . تربیت نفس . خود پروردن . خویشتن پروری کردن . || تن پروردن . خوشگذرانی کردن . تن پروریدن .
-
خویشتن پسندیدن
لغتنامه دهخدا
خویشتن پسندیدن . [ خوی / خی ت َ پ َ س َ دی دَ ] (مص مرکب ) خود پسندیدن . خودخواهی کردن . تکبر.
-
خویشتن خویش
لغتنامه دهخدا
خویشتن خویش . [ خوی / خی ت َ ن ِ خوی / خی ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نفس خود : با خردومند بیوفا بود این بخت خویشتن خویش را بکوش تو یک لخت . رودکی .بر خرد خویش بر ستم نتوان کردخویشتن خویش را دژم نتوان کرد. عنصری .ورچه گرانسنگی با بی خردخویشتن خویش سبک...