کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خویشتن بینی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
خویشتن آرا
لغتنامه دهخدا
خویشتن آرا. [ خوی / خی ت َ ] (نف مرکب ) خودآرا. خود جلوه گر. (یادداشت مؤلف ). خویشتن آرای . رجوع به خویشتن آرای شود.
-
خویشتن آرای
لغتنامه دهخدا
خویشتن آرای . [ خوی / خی ت َ ] (نف مرکب ) خودآرا. خویشتن آرا. (یادداشت مؤلف ) : خویشتن آرای مشو چون بهارتا نکند در تو طمع روزگار.نظامی .
-
خویشتن بیزار
لغتنامه دهخدا
خویشتن بیزار. [ خوی / خی ت َ ] (ص مرکب ) از خود آزرده و متنفر. (ناظم الاطباء) : به نکته گیری ناموس روستایی طبعبلب گزیدن و افسوس خویشتن بیزار.عرفی (از آنندراج ).
-
خویشتن بین
لغتنامه دهخدا
خویشتن بین . [ خوی / خی ت َ ] (نف مرکب ) کسی که خود را بزرگ و مهم داند. (از ناظم الاطباء). متکبر. مُعجِب . مُختال . فَخور. خودپسند. (یادداشت مؤلف ). خودبین : خویشتن بین و بت پرست یکیست . سنائی .وانکس کو نیست خویشتن بین معصوم خدای بین شمارش . خاقانی ...
-
خویشتن پرست
لغتنامه دهخدا
خویشتن پرست . [ خوی / خی ت َ پ َ رَ ] (نف مرکب ) خودپرست . متکبر. خودپسند : خاقانی را نشایی ایراک خودبینی و خویشتن پرستی .خاقانی .
-
خویشتن پرور
لغتنامه دهخدا
خویشتن پرور. [ خوی / خی ت َ پ َرْ وَ ] (نف مرکب ) تربیت کننده ٔ نفس خود. تعلیم دهنده ٔ نفس خود. || تن پرور. خوش گذران .
-
خویشتن پروری
لغتنامه دهخدا
خویشتن پروری . [ خوی / خی ت َ پ َرْ وَ ] (حامص مرکب ) عمل تربیت نفس . || تن پروری . کنایه از خوشگذرانی . کنایه از تنبلی و بیقیدی .
-
خویشتن پسند
لغتنامه دهخدا
خویشتن پسند. [ خوی / خی ت َ پ َ س َ ] (نف مرکب ) خودپسند. متکبر. خودخواه .
-
خویشتن پسندی
لغتنامه دهخدا
خویشتن پسندی . [ خوی / خی ت َ پ َ س َ ] (حامص مرکب ) خودپسندی . عمل و حالت خودپسند. خودخواهی .
-
خویشتن خواه
لغتنامه دهخدا
خویشتن خواه . [ خوی / خی ت َ خوا / خا ] (نف مرکب ) خودخواه . خودپسند. آنکه خود را برتر از همه انگارد و همه چیز را برای خود خواهد. متکبر.
-
خویشتن خواهی
لغتنامه دهخدا
خویشتن خواهی . [ خوی / خی ت َ خوا / خا ] (حامص مرکب ) خودخواهی . خودپسندی . خود برتر از دیگری انگاری . تکبر. عجب .فخر. عمل و حالت خویشتن خواه . عمل و حالت خودخواه .
-
خویشتن دار
لغتنامه دهخدا
خویشتن دار.[ خوی / خی ت َ ] (نف مرکب ) خوددار. بردبار. عفیف . عفیفه . پرهیزگار. صبور. (یادداشت مؤلف ) : خویشتن دار باش و بی پرخاش هیچکس را مباش عاشق غاش . رودکی .مهلب [ بن ابی صفره ] اندر سپاه عبدالرحمن بود اما خویشتن دار و بخرد و مردانه کاری بود. (...
-
خویشتن داری
لغتنامه دهخدا
خویشتن داری . [ خوی / خی ت َ ] (حامص مرکب ) عفاف . زهد. کف نفس . حلم . بردباری . تمالک نفس . خودداری از شهوات . پرهیز. پرهیزکاری . تماسک نفس . ورع . (یادداشت مؤلف ) : و بسلام کس نرفتی و کس را نزدیک خود نگذاشتی و با کسی نیامیختی ... و هم برین خویشتن ...
-
خویشتن رائی
لغتنامه دهخدا
خویشتن رائی . [ خوی / خی ت َ ] (حامص مرکب ) خودرائی : دریغ روز جوانی و عهد برنائی نشاط کودکی و عیش و خویشتن رائی .سعدی .
-
خویشتن رهان
لغتنامه دهخدا
خویشتن رهان . [ خوی / خی ت َ رَ ] (نف مرکب ) خود برکنار دارنده از مناهی . عفاف ورز. باورع : مجنون که مبصر جهان بودشهوت کش و خویشتن رهان بود.نظامی .