کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خوره جهان پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
خورَه
لهجه و گویش بختیاری
xora جذام.
-
کیان خوره
لغتنامه دهخدا
کیان خوره . [ ک َ / کیا خوَ / خ ُ رَ / رِ / خُرْ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) با واو معدوله ، به معنی کیان خره است که نوری باشد از جانب اﷲ فایض به پادشاهان و رؤسا. (برهان ). کیان خره . کیاخوره . (ناظم الاطباء).فر کیان . توضیح آنکه این اصطلاح در حکمت اشراق ه...
-
بچه خوره
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (پزشکی) baččexore تودهای گوشتی در رحم که از رشد غیرطبیعی تخمک یا مخاط رحم بهوجود میآید.
-
snow eater
برفخوره
واژههای مصوّب فرهنگستان
[علوم جَوّ] 1. هر باد گرمی که بر روی سطح برف میوزد 2. مِه روی سطح برف
-
خورۀ رایانه
واژههای مصوّب فرهنگستان
[رایانه و فنّاوری اطلاعات] ← رایانهباز
-
آب خوره
فرهنگ فارسی معین
(رِ) (اِمر.) 1 - آبخوری . 2 - آبگیر. 3 - چشمه ، جویبار.
-
چاشت خوره
لغتنامه دهخدا
چاشت خوره . [ خ ُ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان قلقل رود شهرستان تویسرکان واقع در 21 هزارگزی جنوب باختری شهر تویسرکان به کرمانشاه ، کنار رودخانه تویسرکان . جلگه سردسیر، مالاریائی با 548 نفر سکنه . آب آن از رودخانه قلقل رود. محصول آنجا غلات ، تریاک ، انگو...
-
سخن خوره
لغتنامه دهخدا
سخن خوره . [ س ُ خ َ خوَ / خ ُ رَ / رِ ] (نف مرکب ) رجوع به سخن خواره شود.
-
میان خوره
لغتنامه دهخدا
میان خوره . [ خوَ / خ ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) آبی که به درخت یا کشت برای ضرورتی میان دو نوبت دهند. (یادداشت مؤلف ).
-
بچه خوره
لغتنامه دهخدا
بچه خوره . [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ خوَ / خ ُ رَ / رِ ] (نف مرکب ) جفت جنین . (یادداشت مؤلف ). || حیوان موهوم که بچه خورد.آل . (یادداشت مؤلف ). سبعی که بچه ها را رباید و خورد. || بواسیر لحمی رحم . (یادداشت مؤلف ). || سخت مولع به پسران . ...
-
پی خوره
لغتنامه دهخدا
پی خوره . [ پ َ / پ ِ خوَ / خ ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) خرزهره . رجوع به خرزهره شود.
-
برف خوره
لغتنامه دهخدا
برف خوره . [ ب َ خوَ / خ ُ رَ / رِ ](اِ مرکب ) تگرگ های بسیار ریز که گاه گاه در آخر زمستان بارد. و این تگرگ ها در وزن میانه ٔ تگرگ و برف است . دانه های خرد و مدور که زمستان بارد و این دانه ها خردتر از تگرگ است و آبدار نیست . و گویند برف گسترده یا تود...
-
بنات خورة
لغتنامه دهخدا
بنات خورة. [ ب َ ت ُ رَ ] (ع اِ مرکب ) میش . گوسفند ماده . بنات حوزة (با زاء معجمه ). (از المرصع).
-
خانه خوره
لغتنامه دهخدا
خانه خوره . [ ن ِ خ ُ رَ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان سورمق بخش مرکزی شهرستان آباده ، واقع در 66 هزارگزی جنوب خاوری آباده و کنار شوسه ٔ اصفهان به شیراز. دارای 42 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
-
خوره ٔ اردشیر
لغتنامه دهخدا
خوره ٔ اردشیر. [ خوَ / خ ُ رَ / رِ ی ِ اَ دَ ] (اِخ ) یکی از بخش های فارس قدیم . رجوع به خره ٔ اردشیر شود : همی رفت روشن دل و یادگیرسرافراز تا خوره ٔ اردشیر.فردوسی .