کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خنده زیرلب پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
خنده گاه
لغتنامه دهخدا
خنده گاه . [ خ َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) کنایه از لب و دهان معشوق . (آنندراج ) : که مهر از خنده گاه شیشه بردارز ابر خشک لعل تر فروبار. حکیم زلالی (از آنندراج ).فکرت او خنده گاه دوست را ماند بدانک چون خلیل از نار گلبرگ رطیبش یافتم .خاقانی .
-
خنده گرفتن
لغتنامه دهخدا
خنده گرفتن . [ خ َ دَ / دِ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) بخنده افتادن . بخنده درشدن : یکی جهود و مسلمان نزاع می کردندچنانکه خنده گرفت از نزاع ایشانم . سعدی (گلستان ).ملک را خنده گرفت و بعفو از سر جرم او برخاست . (گلستان سعدی ).
-
خنده گریستن
لغتنامه دهخدا
خنده گریستن . [ خ َدَ / دِ گ ِ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از گریه ٔ شادی کردن و طرب نمودن است . (انجمن آرای ناصری ) : خنده گریند عارفان از توگریه خندند واقفان از تو. حکیم سنائی (از انجمن آرای ناصری ).- گریه خندیدن ؛ کنایه از خنده ای است که از روی حسرت و...
-
خنده گه
لغتنامه دهخدا
خنده گه . [ خ َ دَ / دِ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) خنده گاه . جای خنده . لب و دهان : صبح چون خنده گه دوست شده ست آتش سرآتش سرد بعنبر مگر آمیخته اند.خاقانی .
-
خنده آور
لغتنامه دهخدا
خنده آور. [ خ َ دَ / دِ وَ ] (نف مرکب ) خنده آورنده . مضحک . مسرت انگیز. (ناظم الاطباء).
-
خنده آوری
لغتنامه دهخدا
خنده آوری . [ خ َ دَ وَ ] (حامص مرکب ) عمل خنده آوردن . (یادداشت بخط مؤلف ).
-
خنده انگیز
لغتنامه دهخدا
خنده انگیز. [ خ َ دَ / دِ اَ ] (نف مرکب ) مضحک . آن که موجب خنده شود : گفت لاغ خنده انگیز آن دغاکه فتاد از خنده آن ترک از قفا.مولوی .
-
خنده خریش
لغتنامه دهخدا
خنده خریش . [ خ َ دَ / دِخ َ ] (اِ مرکب ) کسی که بر او خنده زنند و ریشخند کنند و بمعنی فاعل و مفعول تمسخر هر دو آمده و آن را خنده ریش نیز گویند و ریشخند بهمین معنی است . (از انجمن آرای ناصری ) (از آنندراج ). مضحکه . مسخره . مایه ٔ سخریه . آلت استهزاء...
-
خنده خیز
لغتنامه دهخدا
خنده خیز. [ خ َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) خنده خیزنده . موجب خنده شونده . || خنده کننده .
-
خنده دار
لغتنامه دهخدا
خنده دار. [ خ َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) خنده دارنده . مضحک . مضحکه . خنده آور. (یادداشت بخط مؤلف ) : خنده دار اینجاست که او خود زشتی کرد و توقع نیکی دارد.- خنده دار بودن ؛ مضحک بودن . موجب خنده بودن .
-
خنده داری
لغتنامه دهخدا
خنده داری . [ خ َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) خنده آور. مضحک . خنده دار. خنده آور. (یادداشت به خط مؤلف )
-
خنده رو
لغتنامه دهخدا
خنده رو. [ خ َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) رجوع به خنده روی شود.
-
خنده روی
لغتنامه دهخدا
خنده روی . [ خ َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) مقابل ترش روی . بشاش . خوش خلق . مقابل اخمو. (یادداشت بخط مؤلف ) : صبوح است ای ساقی خنده روی سر گریه دارم ایاغ تو کوی . طغرا (از آنندراج ).با گریه خنده رویم و با ناله گرم خون باز از شراب غنچه دماغم رسیده است . کل...
-
خنده رویی
لغتنامه دهخدا
خنده رویی . [ خ َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) حالت خنده روی . عمل خنده روی . بشاشت . (یادداشت بخط مؤلف ). طلیق . (منتهی الارب ) : شکایتهای عالم چند گویی بپوش این گریه را در خنده رویی . نظامی .ز خنده رویی گردون فریب رحم مخورکه رخنه های قفس رخنه ٔ رهایی نی...
-
خنده ریش
لغتنامه دهخدا
خنده ریش . [ خ َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) ریشخند و او کسی باشد که مردم بعنوان تمسخر و ظرافت بر او خندند. (برهان قاطع). رجوع به خنده خریش شود.- خنده ریش کردن ؛ تمسخر کردن . استهزاء نمودن . ریشخند کردن . (ناظم الاطباء).