کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خنده رویی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
خنده روی
لغتنامه دهخدا
خنده روی . [ خ َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) مقابل ترش روی . بشاش . خوش خلق . مقابل اخمو. (یادداشت بخط مؤلف ) : صبوح است ای ساقی خنده روی سر گریه دارم ایاغ تو کوی . طغرا (از آنندراج ).با گریه خنده رویم و با ناله گرم خون باز از شراب غنچه دماغم رسیده است . کل...
-
خنده ریش
لغتنامه دهخدا
خنده ریش . [ خ َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) ریشخند و او کسی باشد که مردم بعنوان تمسخر و ظرافت بر او خندند. (برهان قاطع). رجوع به خنده خریش شود.- خنده ریش کردن ؛ تمسخر کردن . استهزاء نمودن . ریشخند کردن . (ناظم الاطباء).
-
خنده زن
لغتنامه دهخدا
خنده زن . [ خ َ دَ / دِ زَ ] (نف مرکب ) خنده کن . خنده کننده . (یادداشت بخط مؤلف ) : حلق و لب قنینه بین سرفه کنان و خنده زن خنده بهار عیش دان سرفه نوای صبحدم . خاقانی .هر که سخن نشنود از عیب پوش خود شود اندر حق خود عیب کوش گر که زند خنده بر او مرد و...
-
خنده زنان
لغتنامه دهخدا
خنده زنان . [ خ َ دَ / دِ زَ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) در حال خندیدن . (یادداشت بخط مؤلف ) : جام ز عشق لبش خنده زنان شد چو گل وز لب خندان او بلبله بگریست زار. خاقانی .خنده زنان چو زنگیان ابر ز روی اغبری . خاقانی .خنده زنان از کمرش لعل ناب . نظامی .تو خن...
-
خنده طراز
لغتنامه دهخدا
خنده طراز. [ خ َ دَ / دِ طَ ] (ص مرکب ) خنده مانند. (آنندراج ) : خنده طراز لب گلهای باغ دیده گشای دل عاشق ز داغ .درویش واله ٔ هروی (از آنندراج ).
-
خنده کنان
لغتنامه دهخدا
خنده کنان . [ خ َ دَ / دِ ک ُ ] (ق مرکب ) درحال خنده . خنده زنان . (یادداشت بخط مؤلف ).
-
خنده مین
لغتنامه دهخدا
خنده مین . [ خ َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) خنده دار. مضحک . (یادداشت بخط مؤلف ) : گفت لاغی خنده مین تراز دو بارکرد او آن ترک را کلی شکار. مولوی .خنده مین تر از تو هیچ افسانه نیست بر لب گور خراب خود بایست .مولوی .
-
خنده ناک
لغتنامه دهخدا
خنده ناک . [ خ َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) متبسم . شاد. ضاحک . خرم . (یادداشت بخط مؤلف ) : دایم تازه روی و خنده ناک باش . (قابوسنامه ).بشکر و تحیت زبان برگشادهزاران هزار آفرین کرد یاد.پس از سجده شد تازه وخنده ناک چنین گفت کای مردم مصر پاک . (یوسف و زلیخا)...
-
خنده ناکی
لغتنامه دهخدا
خنده ناکی . [ خ َ دَ/ دِ ] (حامص مرکب ) حالت خنده ناک بودن : بدش با گنج دادن خنده ناکی چو خاکش گنج و او چون گنج خاکی .نظامی .
-
خوش خنده
لغتنامه دهخدا
خوش خنده . [ خوَش ْ / خُش ْ خ َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) نیک خنده . شکرخنده . نیکوخنده . آنکه خوب خندد : یاد از آن حجره ٔ حکیم شریف و آن حریفان گرم خوش خنده .سوزنی .
-
خنده آور
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عامیانه] xande'āvar = خندهدار
-
خنده خریش
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [قدیمی] xandexariš ۱. کسی که مردم به او میخندیدند و مسخرهاش میکردند؛ مسخره.۲. (اسم) ریشخند.
-
خنده دار
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) xandedār آنچه سبب خنده شود و مردم بر آن بخندند.
-
خنده رو
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [مقابلِ اخمو] ‹خندهروی› xanderu خندان؛ گشادهرو.
-
خنده ناک
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹خندناک› [قدیمی] xandenāk خندان؛ شاد؛ خندهرو: ◻︎ من چو لب ژاله شدم خندهناک / جامه به صد جای چو گل کرده چاک (نظامی۱: ۲۸).