کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خطایا پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
خطایا
/xatāyā/
معنی
= خطیئت
فرهنگ فارسی عمید
مترادف و متضاد
۱. خطاها، اشتباهات، خبطها، لغزشها
۲. گناهها، بزهها، ذنوب
دیکشنری
نتیجهای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
خطایا
واژگان مترادف و متضاد
۱. خطاها، اشتباهات، خبطها، لغزشها ۲. گناهها، بزهها، ذنوب
-
خطایا
لغتنامه دهخدا
خطایا. [ خ َ ] (ع اِ) ج ِ خطیئة و خطیة.
-
خطایا
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی، جمعِ خَطیئَة] [قدیمی] xatāyā = خطیئت
-
جستوجو در متن
-
خطائی
لغتنامه دهخدا
خطائی . [ خ َ ] (ع اِ) ج ِ خطیئة. خطایا. (منتهی الارب ). رجوع به خطایا شود.
-
خطیئه
فرهنگ فارسی معین
(خَ ئِ) [ ع . خطیئة ] (اِ.) گناه ، خطا. ج . خطایا.
-
خطیئة
لغتنامه دهخدا
خطیئة. [ خ َ ءَ ] (ع اِ) گناه یا گناهی که بقصد کنند. (از منتهی الارب ). ذنب . زلت . (یادداشت بخط مؤلف ). ج ، خطیئات ، خطایا. || اندک از هر چیزی . (منتهی الارب ).
-
جرائی
لغتنامه دهخدا
جرائی . [ ج َ ] (ع اِ) ج ِ جَریئَة.به معنی خانه ای که در آن ددان را شکار کنند. (از منتهی الارب ) (از شرح قاموس ) (اقرب الموارد). و ج ِ جَری ٔ به معنی فوق . (قطر المحیط). و این وزن نزد عرب متروک است مگر به صورت شذوذ و جمع قیاسی آن جرایا است چون خطیئة ...
-
خطیه
لغتنامه دهخدا
خطیه . [ خ َ طی ی َ ] (ع اِ) گناه . (منتهی الارب ). خطیئه : حدیث حسب حال خویش گویم صواب آید ندانم یا خطیه . سوزنی . || گناه بقصد. ج ، خطایا، خطائی ، خطیات . || اندک از هر چیزی . (منتهی الارب ). رجوع به خطیئة در این لغت نامه شود.- خطیه ٔ آدم ؛ گناه آد...
-
حطة
لغتنامه دهخدا
حطة. [ ح ِطْ طَ ] (ع اِ) درخواست کمی چیزی . (منتهی الارب ). کلمه ای که بگفتن آن گناه از گوینده بردارند. کلمه ای که بگفتن آن گناه از بنده فرونهند. (مهذب الاسماء). و معنی آن حط عنا ذنوبنا یا اوزارنا باشد. (منتهی الارب ). || بعضی گفته اند، حطه کلمه ٔ شه...
-
طاهر
لغتنامه دهخدا
طاهر. [ هَِ ] (اِخ ) ابن عبدالرحمن بن اسحاق بن ابراهیم بن سلمة الضبی مولاهم کنیه ٔ وی ابوالقاسم است . پدرش در بغداد قاضی بود. وی از علی بن جعد، و علی بن مدینی ، روایت دارد. عبدالصمدبن علی الطستی ، و سلیمان بن احمد الطبرانی از او روایت کنند. خبر داد م...
-
جامعه
لغتنامه دهخدا
جامعه . [ م ِ ع َ ] (اِخ ) اثرمنسوب به سلیمان . صاحب قاموس مقدس آرد، کتاب بیستمین و از کتب قانونیه است و ظاهراً بدلائل ذیل سلیمان مصنف آن بوده است : اولا قول کاتب است که میگوید کاتب این کتاب سلیمان پسر داود است که در اورشلیم سلطنت نمود. (کتاب جامعه 1...
-
حجرالاسود
لغتنامه دهخدا
حجرالاسود. [ ح َ ج َ رُل ْ اَس ْ وَ ] (اِخ )سنگی است سیاه رنگ که بر دیوار رکن کعبه منصوب است وحاجیان هنگام طواف کعبه تبرکاً لمس آن کنند. رجوع به کلمه ٔ حج شود. و پیش از اسلام نیز این سنگ مورد احترام اعراب بوده است . یاقوت گوید:... قال عبداﷲبن العباس ...
-
ی
لغتنامه دهخدا
ی . (حرف ) نشانه ٔ حرف سی و دوم یعنی آخرین حرف از الفبای فارسی و حرف بیست و هشتم از الفبای عربی و حرف دهم از الفبای ابجدی است . در حساب جُمَّل آن را دَه گیرند. نام آن «یا»، «یاء»، «ی » و «یی » است و در خط به صورتهای زیر نوشته و با اصطلاحات «ی تنها» چ...