کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خشین پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
خشین
/xašin/
معنی
۱. = خشینه
۲. (اسم) نوعی باز با چشمهای سیاه و پرهای کبود در پشت.
۳. ویژگی این نوع باز: باز خشین.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
dark
-
جستوجوی دقیق
-
خشین
فرهنگ فارسی معین
(خَ)(ص .) هرچیز تیره رنگ ، کبودرنگ .
-
خشین
لغتنامه دهخدا
خشین . [ خ َ ] (اِ) هر چیز سیاه رنگ تیره که در آن سپیدی باشد مانند کوه برفدار. (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از انجمن آرای ناصری ). رجوع به خشینه شود. || بازی را گویند که پشت آن کبود و تیره و چشمهایش سیاه رنگ بود و بعد از تولک اول چشم...
-
خشین
لغتنامه دهخدا
خشین . [ خ ُ ش َ ] (اِخ ) نام ولایتی است از ماوراءالنهر. (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء).
-
خشین
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹خشینه، خشی› [قدیمی] xašin ۱. = خشینه۲. (اسم) نوعی باز با چشمهای سیاه و پرهای کبود در پشت.۳. ویژگی این نوع باز: باز خشین.
-
واژههای مشابه
-
باز خشین
فرهنگ فارسی معین
(زِ خَ) (اِ. ص .) نوع بسیار خوب باز که پشت آن به رنگ کبود و چشم هایش سیاه می باشد.
-
باز خشین
لغتنامه دهخدا
باز خشین . [ زِ خ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بازی بود سپیدفام کبودگون . (لغت فرس اسدی چ عباس اقبال ). بازی بود رنگش میان کبود و سیاه و سبز و سپید باشد یعنی خشینه رنگ . (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی ). بازی است سفیدرنگ مایل بکبود که بسیار جسور ومشهور است و آنر...
-
خشین دیزه
لغتنامه دهخدا
خشین دیزه . [ خ َ ] (اِخ ) قریه ای است از قراء نسف [ نخشب ]و نسبت بدان خشین دیزی است . (یادداشت بخط مؤلف ).
-
خشین باز
لغتنامه دهخدا
خشین باز. [ خ َ ] (اِ مرکب ) خشین سار. (یادداشت بخط مؤلف ). و رجوع به خشین سار شود.
-
خشین بند
لغتنامه دهخدا
خشین بند. [ خ َ ب َ ] (اِ مرکب ) خشین پند. (از فرهنگ شعوری ج 1 ص 361). رجوع به خشین پند شود.
-
خشین پند
لغتنامه دهخدا
خشین پند. [ خ َ پ َ ] (اِ) غلیواژ. زغن . گوشت ربا. اخاد. خاد. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ) : تا نبود چون همای فرخ کرکس همچو نباشد قرین باز خشین پند. فرخی (از حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ).مرحوم دهخدا در این بیت می گویند: ظاهراً خشین صفت باز است و پند...
-
خشین سار
لغتنامه دهخدا
خشین سار. [ خ َ ] (اِ مرکب ) نوعی از مرغابی باشد که پشت او سیاه رنگ و بر میان سر خال سپیدی دارد و او را خشین سار به جهت آن گویند که بباز سیاه رنگ می ماند چه خشین باز سیاه رنگ و سار بمعنی «مانند» باشد . (برهان قاطع) : از آن کردار کو مردم ربایدعقاب تیز...
-
جستوجو در متن
-
خشینه
فرهنگ فارسی معین
(خَ نِ) (ص ) نک خشین .
-
ذوالرأسین
لغتنامه دهخدا
ذوالرأسین . [ ذُرْ رَءْ س َ ] (ع ص مرکب ) خداوند دو سر. دوسَرَه . || (اِخ ) لقب خشین ابن لای بن عصیم . رجوع به خشین شود. || لقب امیةبن جشم بن کنانة.