کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خر گردن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
افلاس خر
لغتنامه دهخدا
افلاس خر. [ اِ خ َ ] (نف مرکب ) خریدار افلاس : افلاس خران جان فروشیم خزپاره کن و پلاس پوشیم .نظامی .
-
خان خر
لغتنامه دهخدا
خان خر. [ ن ِ خ َ ] (اِ مرکب ) کاروانسرای را گویند و آن را خان نیز نامند. (فرهنگ جهانگیری ).
-
خراج خر
لغتنامه دهخدا
خراج خر. [ خ َ خ َ ] (اِ مرکب ) آوازی که از گلوی مردم یا گلو فشرده برآید. (از آنندراج ). شاید خراخر باشد. رجوع به خراخر در این لغت نامه شود.
-
خر آوردن
لغتنامه دهخدا
خر آوردن . [خ َ وَ دَ ] (مص مرکب ) اصطلاحی است قاب بازان را و آن خر نشستن قاب است و کنایه از بد آوردن نیز می باشد.
-
خر بربط
لغتنامه دهخدا
خر بربط. [ خ َ رِ ب َب َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خرک ساز. خرک سازهای زهی چون تار و بربط و سه تار و امثال آن : گاو وعنبر فکن برهنه تن است خر بربط بریشمین افسار.خاقانی .
-
خر تاختن
لغتنامه دهخدا
خر تاختن . [ خ َ ت َ ] (مص مرکب ) خر دوانیدن . خر را با دویدن بحرکت درآوردن : چه تازی خر به پیش تازی اسپان گرفتاری بجهل اندر، گرفتار.ناصرخسرو.
-
خر خمخانه
لغتنامه دهخدا
خر خمخانه . [ خ َ رِ خ ُ ن َ / ن ِ ] (اِخ ) لقبی است که سوزنی به جلالی شاعر معاصر خود داده ، و پدر این شاعر ترسا بوده . (یادداشت بخط مؤلف ). و شاید همان جلالی خاوری باشد که در آثارالبلاد قزوینی ص 243 یاد شده است .
-
خر دجال
لغتنامه دهخدا
خر دجال . [ خ َ رِ دَج ْ جا ] (اِخ ) خر متعلق به دجال . معروفست چون دجال ظهور کند خری که او بر آن سوار است خواص عجیبی دارد که از آنجمله است پشکل آن ، چه مردمان ابتداء آن پشکل را نقل و نبات می انگارند ولی چون آنرا بکار می برند می فهمند آن پشکل است و د...
-
خر دشتی
لغتنامه دهخدا
خر دشتی . [ خ َ رِ دَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خر وحشی . فراء. یحمور. عیر. بنات سعدة. بنات کداد. خرگور. گور. گورخر، عِلْج . (یادداشت بخط مؤلف ). خر صحرائی و وحشی . (ناظم الاطباء).
-
خر دوانیدن
لغتنامه دهخدا
خر دوانیدن . [ خ َ دَ دَ ] (مص مرکب ) خر را به دو درآوردن .
-
خر دیزه
لغتنامه دهخدا
خر دیزه . [ خ َ رِ زَ / زِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خری که برنگ خاکستریست و از کاکل تا دستش خط سیاه خاکستری کشیده شده .- امثال :خر دیزه است ؛ که مرگ خودرا خواهد برای زیان صاحبش . مَثَل برای آنکس که بجهت ضرر رساندن بدیگران حاضر است خود متحمل ضرر بس...
-
خر رباب
لغتنامه دهخدا
خر رباب . [ خ َ رِ رُ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آن آلت چوبین که بر کاسه ٔ رباب و امثال آن بود و تارها بر آن کشند : نشاند عدل تو بر گاو زهره را چون دیدکه می نشد نفسی از خر رباب جدا. سپاهانی (از شرفنامه ٔ منیری ).بچارمیخ بلا چون خر ربابم اسیرز زخمها که...
-
خر سیاه
لغتنامه دهخدا
خر سیاه . [ خ َ رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خری که پوست بدنش سیاه است . اَدْلَم . (یادداشت بخط مؤلف ).
-
خر شدن
لغتنامه دهخدا
خر شدن . [ خ َ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) مانند خر گردیدن . کنایه از گول خوردن و فریب خوردن باشد.
-
خر صاحب
لغتنامه دهخدا
خر صاحب . [ خ َ ح ِ ] (اِ مرکب ) صاحب خر. مالک خر. (یادداشت مؤلف ).- امثال :یا خر میمیره و یا خر صاحب . (یادداشت بخط مؤلف ).