کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خرمن آفتاب پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
خرمن ناکوفته
لغتنامه دهخدا
خرمن ناکوفته . [ خ ِ / خ َ م َ ن ِ ت َ/ ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خرمنی که هنوز خرد نکرده اند. خرمنی که هنوز نکوبیده اند. کُدْس . (دهار).
-
خرمن بان
لغتنامه دهخدا
خرمن بان . [ خ ِ / خ َ م َ ] (اِ مرکب ) نگاهبان خرمن . (یادداشت بخط مؤلف ).
-
خرمن جای
لغتنامه دهخدا
خرمن جای . [ خ ِ / خ َ م َ ] (اِ مرکب ) خرمنگاه . جایی که در آنجا خرمن جمع می کنند. مداسة. (منتهی الارب ). اجران ؛ گرد آوردن خرما را در خرمن جای . (منتهی الارب ).
-
خرمن خانه
لغتنامه دهخدا
خرمن خانه . [ خ ِ / خ َ م َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) انبار خرمن . محلی که خرمن را در آنجا جمع می کنند. خرمنگاه . صبره .
-
خرمن ده
لغتنامه دهخدا
خرمن ده . [ خ َ م َ دِه ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سعیدآباد بخش مرکزی شهرستان سیرجان ، واقع در 2هزارگزی شمال سعیدآباد سر راه شوسه ٔ سیرجان به زیدآباد. جلگه ، سردسیر. آب از قنات . محصول آن غلات ، حبوبات ، پنبه . شغل اهالی زراعت ، مکاری . راه آن مالر...
-
خرمن روبه
لغتنامه دهخدا
خرمن روبه . [ خ ِ / خ َ م َ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) گندم و جو باقی مانده در خرمن بعد بباد دادن آن . حُصالة. (محمودبن عمر ربنجنی ). حُسالة. (محمودبن عمر ربنجنی ). || تلخ دانه و جز آن که از گندم برآید.
-
خرمن رویه
لغتنامه دهخدا
خرمن رویه . [ خ َ / خ ِ م َ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) چنبری که در جای خرمن روید. پس از آنکه غلات و تخمهایی بر اثر خرمن کردن از خرمن گیاه برمیدارند آنچه را در زمین ماند و بعداً سبز شود خرمن رویه می نامند.
-
خرمن سوخته
لغتنامه دهخدا
خرمن سوخته . [ خ َ م َت َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان قزوین ، واقع در 15هزارگزی قزوین و چهارهزارگزی راه محمدآباد علم خانی . کوهستانی ، معتدل . آب از چشمه و رود محلی . محصول آن غلات ، بنشن ، لبنیات . شغل اهالی زراعت و گله داری...
-
خرمن سوخته
لغتنامه دهخدا
خرمن سوخته . [ خ ِ / خ َ م َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) آنکه خرمن او سوخته است . کنایه از مفلس و بیمایه . آنکه مایه بباد داده است . (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) : زآنکه هر بدبخت خرمن سوخته می نخواهد شمع کس افروخته .مولوی .
-
خرمن سوز
لغتنامه دهخدا
خرمن سوز. [خ َ / خ ِ م َ ] (نف مرکب ) آنکه یا آنچه خرمن را بسوزاند. || (ن مف مرکب ) خرمن سوخته : عاقلان خوشه چین از سرّ لیلی غافلندکین کرامت نیست جز مجنون خرمن سوز را.سعدی .
-
خرمن کلا
لغتنامه دهخدا
خرمن کلا. [ خ َ م َ ک َ ] (اِخ ) دهی از دهستان دشت سر بخش مرکزی شهرستان آمل ، واقع در هزاروپانصدگزی خاور آمل و یک هزارگزی شوسه ٔ آمل به بابل . دشت ، معتدل ، مرطوب . آب از رودگرمرود هراز. محصول آن برنج ، صیفی ، حبوبات . شغل اهالی زراعت . راه آن مالرو....
-
خرمن کوب
لغتنامه دهخدا
خرمن کوب . [ خ ِ / خ َ م َ ] (نف مرکب ) آنکه خرمن کوبد. (از ناظم الاطباء) : کفر و کذب این دو راست خرمن کوب نحس و فخر آن دو راست دامنگیر. خاقانی . || (اِ مرکب ) ماشین یا آلتی که بدان خرمن کوفته و دانه از کاه و کوزل و مانند آن جدا کنند. (یادداشت بخط مو...
-
خرمن کوبی
لغتنامه دهخدا
خرمن کوبی . [ خ ِ / خ َ م َ ] (حامص مرکب ) عمل کوفتن خرمن . (یادداشت بخط مؤلف ).
-
خرمن گاه
لغتنامه دهخدا
خرمن گاه . [ خ ِ/ خ َ م َ ] (اِ مرکب ) جای کوفتن خرمن . (از ناظم الاطباء). جرین . داس . بَیْدَر. (منتهی الارب ) : تخم تا در زمین نماند سه ماه بر از او کی خوری به خرمنگاه ؟ سنائی .همچنین در ایام فرس آنرا کرج بوهین کره خوانده اند یعنی خرمنگاه کرج . (از...
-
خرمن گدای
لغتنامه دهخدا
خرمن گدای . [ خ ِ / خ َ م َ گ َ / گ ِ ] (اِ مرکب ) گدای خرمن . آنکه بر سر خرمنها بگدائی رود. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) : زهی جوفروشان گندم نمای جهان گرد شبکوک خرمن گدای .سعدی (بوستان ).