کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خراب ـ کارا پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
خراب کردن
لغتنامه دهخدا
خراب کردن . [ خ َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ویران کردن . منهدم کردن . از بین بردن : هرگز کسی که خانه ٔ مردم خراب کردآباد بعد از آن نبود خانمان او. سعدی (صاحبیه ).عشقت بنای صبر بکلی خراب کردجورت در امید بیکبار درگرفت . سعدی (بدایع).خرابت کند شاهد خانه کن بر...
-
خراب گردیدن
لغتنامه دهخدا
خراب گردیدن . [ خ َ گ َ دَ ] (مص مرکب ) خراب شدن .
-
خراب معتصم
لغتنامه دهخدا
خراب معتصم . [ خ َ ب ِ م ُ ت َ ص َ] (اِخ ) نام موضعی است به بغداد. (معجم البلدان ).
-
خراب آباد
لغتنامه دهخدا
خراب آباد. [ خ َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) گیتی . جهان . این عالم . (از ناظم الاطباء). کنایه از دنیا. (از آنندراج ) : بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم مگر رسیم بگنجی درین خراب آباد. حافظ.من ملک بودم و فردوس برین جایم بودآدم آورد بدین دیر خراب آبادم .حافظ.
-
خراب آبادکن
لغتنامه دهخدا
خراب آبادکن . [ خ َ ک ُ ] (نف مرکب ) آبادکننده ٔ خرابی . سازنده ٔ ویرانی : وگر دارد خرابی سوی او راه خراب آبادکن بس دولت شاه .نظامی .
-
خراب اندرون
لغتنامه دهخدا
خراب اندرون . [ خ َ اَ دَ ] (ص مرکب ) بدباطن . خراب باطن . شریر. بدنفس : نکوسیرت بی تکلف برون به از پارسای خراب اندرون .سعدی (بوستان ).
-
خراب باطن
لغتنامه دهخدا
خراب باطن . [ خ َ طِ ] (ص مرکب ) بدنهاد. (از ناظم الاطباء).
-
خراب حال
لغتنامه دهخدا
خراب حال . [ خ َ ] (ص مرکب ) تباه حال . (از آنندراج ).
-
خراب خانه
لغتنامه دهخدا
خراب خانه . [ خ َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔخراب . کنایه از محل سکونت بی ارزش است : شبی از شبهای زمستان پر باران در خراب خانه خالی مست و هشیاران نشسته بودم و خاطر بخویشتن مشغول در سرای بهم کرده از خروج و دخول . (از ترجمه ٔ محاسن اصفهان ).
-
خراب خسته
لغتنامه دهخدا
خراب خسته . [ خ َ خ َ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) مخروبه . خراب شده . (از ناظم الاطباء).
-
خراب دل
لغتنامه دهخدا
خراب دل . [ خ َ دِ] (ص مرکب ) سیه روزگار. آدم پریشانحال : او ز من خراب دل کرد چو گنج بی نهان من که خرابه اندرم میوه ٔ جان من کجا.خاقانی .
-
خراب شده
لغتنامه دهخدا
خراب شده . [ خ َ ش ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) از بین رفته . بیچاره شده : رعیت مظلوم خراب شده و ستم رسیده چه سود داد. (مجالس سعدی ).
-
حاج خراب
لغتنامه دهخدا
حاج خراب . [ ] (اِخ ) (امیر...). از امراء دوران آل مظفر است «و چون امیر شیخ را در منزلی که جهة شوکت و استکبار ساخته بود در غایت تزلزل و انکسار دید روی بدو آورده پرسید که امیرحاج خراب را تو کشته ای جواب داد که بلی بموجب فرموده ٔ ما او را بقتل آوردند و...
-
خراب آباد
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی. فارسی] [قدیمی، مجاز] xarāb[']ābād دنیا: ◻︎ بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم / مگر رسیم به گنجی در این خرابآباد (حافظ: ۲۱۰).
-
خراب کار
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی. فارسی] xarābkār ۱. آنکه چیزی را خراب میکند.۲. (سیاسی) کسی که بهعلت مخالفت با سیاست حاکم بر جامعه، برای آسیب رساندن به تٲسیسات تلاش میکند.