کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
جوان کردن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
تلخ جوان
لغتنامه دهخدا
تلخ جوان . [ ت َ ج َ ] (اِ مرکب ) زهر و سم و مرگ . (ناظم الاطباء). و در بیت زیر از نظامی مقصود، زَهرِه کیسه ٔ صفراست : تلخ جوانی یزکی در شکارزیرتر از وی سیهی دُردخوار. نظامی .رجوع به تلخ خوان و رجوع به مخزن الاسرار نظامی چ وحید ص 51 شود.
-
شش جوان
لغتنامه دهخدا
شش جوان . [ ش ِ ج َ ] (اِخ ) دهی از دهستان گرجی بخش داران شهرستان فریدن . آب آن از چشمه و رودخانه است . سکنه ٔ آن 1008 تن و محصول آنجا غلات و حبوب و پشم و روغن و صنایع دستی زنان جاجیم و قالی بافی و راه آن اتومبیل رو است . در حدود 8 باب دکان دارد. (از...
-
پالمای جوان
لغتنامه دهخدا
پالمای جوان . [ ی ِ ج َ ] (اِخ ) برادرزاده ٔ پالمای پیر، نقاش و گراورساز. مولد بسال 1544م .950/ هَ . ق . و وفات در 1628م ./ 1037 هَ . ق .
-
بوم جوان
لغتنامه دهخدا
بوم جوان . [ ج َ ] (اِخ ) دو غدیر است در «فیروزآباد» یکی بوم پیر و دیگر بوم جوان . و بر هر غدیری آتشگاهی کرده است . (فارسنامه ٔ ابن بلخی ص 138).
-
جوان بخت
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [مجاز] javānbaxt خوشبخت؛ نیکبخت.
-
جوان مرگ
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) javānmarg کسی که در جوانی مرده باشد.
-
تازه جوان
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [قدیمی] tāzejavān کسی که تازه به سن جوانی رسیده؛ نوجوان.
-
همیشک جوان
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) (زیستشناسی) [قدیمی] hamišakjavān = همیشهبهار
-
دختر جوان
دیکشنری فارسی به عربی
حمامة
-
انقلاب جوان
دیکشنری فارسی به عربی
الثورة الفتية
-
زن جوان
دیکشنری فارسی به عربی
فتاة , قط
-
شخص جوان
دیکشنری فارسی به عربی
شاب
-
آهوی جوان
واژهنامه آزاد
شادن.
-
جوان و جاهل
لغتنامه دهخدا
جوان و جاهل . [ ج َ ن ُ هَِ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) کنایه از جوان تمام عیار.
-
پیر و جوان
لغتنامه دهخدا
پیر و جوان . [ رُ ج َ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) قاطبةً. شیخ و شاب . همه . همگان : همه مرگرائیم پیر و جوان که مرگست چون شیر و ما آهوان . فردوسی .چنان لشکر گشن و دو پهلوان هزیمت گرفتند پیر و جوان .فردوسی .