کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
تیره بخت پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
تیره رو
لغتنامه دهخدا
تیره رو. [ رَ / رِ ] (ص مرکب ) تیره رخ . تیره چهر. سیه روی . تیره روی : زحل نحس و تیره روی نگرکز بر مشتریش مستقر است . خاقانی .ز خورشید تا سایه موئی بودکه این روشن ، آن تیره روئی بود. نظامی .رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
تیره روان
لغتنامه دهخدا
تیره روان . [ رَ / رِ رَ ] (ص مرکب ) خشمناک . دلتنگ . غمگین . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : ز گفتارشان خواهر پهلوان همی بود پیچان و تیره روان . فردوسی .چو برخواند آن نامه را پهلوان بپژمرد و شد کند و تیره روان . فردوسی .گریزان بشد بهمن اردوان تنش خسته ا...
-
تیره روزگار
لغتنامه دهخدا
تیره روزگار. [رَ / رِ ] (ص مرکب ) معروف . (آنندراج ). تیره روز. (ناظم الاطباء). رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
تیره روزی
لغتنامه دهخدا
تیره روزی . [ رَ / رِ ] (حامص مرکب ) بدبختی . ادبار. تیره بختی . || عیاری و مکاری . (غیاث اللغات )(آنندراج ). رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
تیره زلف
لغتنامه دهخدا
تیره زلف . [ رَ / رِ زُ] (ص مرکب ) سیاه زلف . سیاه موی . سیه گیسو : تیره زلفا باده ٔ روشن کجاست دیر وصلا رطل مردافکن کجاست . خاقانی .رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
تیره زیاس
لغتنامه دهخدا
تیره زیاس . [ رِ ] (اِخ ) خدای شهر تب (از شهرهای باستانی مصر)که مردم این شهر او را پرستش می کردند. (از لاروس ).
-
تیره سر
لغتنامه دهخدا
تیره سر. [ رَ / رِ س َ] (ص مرکب ) تیره مغز. تیره رای . تیره خرد : کیست میرالشعرا گوئی و هم گوئی من نام خود خود نهی ای تیره سر و تیره ضمیر. سوزنی . || سیاه سر. که سری تیره و سیاه دارد : زردی در آفتاب بقای حسود شاه از سیر تیره سر قلم زردفام تست . سوزنی...
-
تیره شب
لغتنامه دهخدا
تیره شب . [ رَ / رِ ش َ ](اِ مرکب ) شب تاریک . شب ظلمانی و سیاه : چراغی است مر تیره شب را بسیچ ببد تا توانی تو هرگز مپیچ . فردوسی .وگر گوسفندی برند از رمه به تیره شب و روزگار دمه . فردوسی .دوبهره چو از تیره شب درگذشت ز جوش سواران بجوشید دشت . فردوسی ...
-
تیره شبان
لغتنامه دهخدا
تیره شبان . [ رَ ش َ ] (اِخ ) تیره ای از ایل بیرانوند. (از جغرافیایی سیاسی کیهان ص 67).
-
تیره شنبدی
لغتنامه دهخدا
تیره شنبدی . [ رِ شَم ْ ب َ ] (اِخ ) دهی از دهستان حاجی آباد ایزدخواست است که در بخش داراب شهرستان فسا واقع است و 790 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
-
تیره ضمیر
لغتنامه دهخدا
تیره ضمیر. [ رَ / رِ ض َ ] (ص مرکب ) مکدرخاطر. (ناظم الاطباء). || تیره باطن و گمراه : کیست میرالشعرا گوئی و هم گوئی من نام خود خود نهی ای تیره سر و تیره ضمیر.سوزنی .
-
تیره فام
لغتنامه دهخدا
تیره فام . [ رَ / رِ ] (ص مرکب ) تاریک و سیاه رنگ . تیره رنگ . تیره فش : هوا تیره فام و زمین تیره گشت دو دیده در او اندرون خیره گشت . فردوسی .به پند منادی نشد شاه رام به روز سپید و شب تیره فام . فردوسی .من این کرده وز شب جهان تیره فام که داند که من ک...
-
تیره فش
لغتنامه دهخدا
تیره فش . [ رَ / رِ ف َ ] (ص مرکب ) تیره فام : آب کز خاک تیره فش گرددهم به تدبیر خاک خوش گردد. نظامی .رجوع به تیره فام و تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
تیره کار
لغتنامه دهخدا
تیره کار. [ رَ / رِ ] (ص مرکب ) کار تیره . کار سخت و مشکل : به پیش آمد اکنون یکی تیره کارکه آن را نشاید که داریم خوار. فردوسی . || بدکار. بدسرشت . سیاهکار : آینه ٔ خاک تیره کار چه بینی ز آینه ٔتیره نور کار نیابی .خاقانی .
-
تیره گل
لغتنامه دهخدا
تیره گل . [ رَ / رِ گ ِ ] (ص مرکب ) آب و شراب دُردآمیز را گویند. (برهان ) (آنندراج ). کنایه از آب و شراب دردآمیز بود. (انجمن آرا). آب و یا شراب کدر و دردآلود و هر مایع کدر دردآلودی . (ناظم الاطباء).