کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
بهانه کردن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
بهانه داشتن
لغتنامه دهخدا
بهانه داشتن . [ ب َ ن َ / ن ِ ت َ ] (مص مرکب ) عذر بیجا آوردن : شوری ز تو غائبانه داردبلبل گل را بهانه دارد.جعفربیک ولد بهزادبیک (از آنندراج ).
-
بهانه طلبیدن
لغتنامه دهخدا
بهانه طلبیدن . [ ب َ ن َ / ن ِ طَ ل َ دَ ] (مص مرکب ) از پی دست آویز گشتن . بهانه جستن . (فرهنگ فارسی معین ).
-
بهانه گرفتن
لغتنامه دهخدا
بهانه گرفتن . [ ب َ ن َ / ن ِ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) بهانه گیری . پی موضوع مجعول گردیدن . ایراد گرفتن : صوفی و کنج خلوت سعدی و طرف صحراصاحب هنر نگیرد بر بی هنر بهانه . سعدی .نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیرهر آنچه ناصح مشفق بگویدت بپذیر. حافظ.و رجوع به...
-
بهانه نهادن
لغتنامه دهخدا
بهانه نهادن . [ ب َ ن َ / ن ِ، ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) عذر بیجا آوردن : خواب خویش اندر غم او چشم روشن بین من دوش گم کردو بهانه بر دل مسکین نهاد. میرمعزی (از آنندراج ).گوش بر نغمه ٔ ترانه نهنددیدن باغ را بهانه نهند.نظامی (از آنندراج ).
-
بهانه بسیچ
لغتنامه دهخدا
بهانه بسیچ . [ ب َ ن َ / ن ِ ب َ ] (نف مرکب ) بهانه بسیج . بهانه پسیج . بهانه جو : تا نپنداری ای بهانه بسیچ کاین جهان وآن جهان و دیگر هیچ .نظامی .
-
بهانه تراش
لغتنامه دهخدا
بهانه تراش . [ ب َ ن َ / ن ِ ت َ ] (نف مرکب ) کسی که برای هر کاری عذری ناموجه آورد. (فرهنگ فارسی معین ).
-
بهانه تراشی
لغتنامه دهخدا
بهانه تراشی . [ ب َ ن َ / ن ِ ت َ ] (حامص مرکب ) عمل بهانه تراش . عذر و بهانه ٔ بی جا آوردن . (فرهنگ فارسی معین ).
-
بهانه جو
لغتنامه دهخدا
بهانه جو. [ ب َ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) بهانه جوی . بهانه جوینده . آنکه از پی دست آویز می گردد. بهانه طلب . (فرهنگ فارسی معین ) (از ناظم الاطباء) : یاری بود سخت به آئین و به سنگ همسایه ٔ تو بهانه جوی و دلتنگ . فرخی .جنگش ز جای دیگر و بر من بهانه جوی م...
-
بهانه جویی
لغتنامه دهخدا
بهانه جویی . [ ب َ ن َ / ن ِ ] (حامص مرکب ) عمل بهانه جو. بهانه طلبیدن . (فرهنگ فارسی معین ). دست آویزی . عذرطلبی : و از حجت گویی و بهانه جویی او آگاه نه . (سندبادنامه ص 289).
-
بهانه ساز
لغتنامه دهخدا
بهانه ساز. [ ب َ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) بهانه فروش . بهانه سازنده . عذرآورنده . (فرهنگ فارسی معین ). || پوزش آورنده . (ناظم الاطباء). || ادعای بی جا کننده . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). || حیله کننده . (ناظم الاطباء). || سازنده ٔ دست آویز و وا...
-
بهانه شکن
لغتنامه دهخدا
بهانه شکن . [ ب َ ن َ / ن ِ ش ِ ک َ ] (اِ مرکب ) آنچه از خوردنیهای سبک و ناچیز که اطفال را بدان سرگرم کنند. چیزی کم و ناچیز که به کودک دهند از خوردنی تا گریه نکند. سُکتَه . آنچه بچه را بدان خاموش کنند. صمته . صمات . (یادداشت بخط مؤلف ).
-
بهانه طلب
لغتنامه دهخدا
بهانه طلب . [ ب َ ن َ / ن ِ طَ ل َ ] (نف مرکب ) بهانه جو. (ناظم الاطباء). بهانه طلبنده . آنکه از پی دست آویز گردد. بهانه جو. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به بهانه جو شود.
-
بهانه فروش
لغتنامه دهخدا
بهانه فروش . [ ب َ ن َ / ن ِ ف ُ ] (نف مرکب ) بهانه فروشنده . عذر بیجا آورنده . (فرهنگ فارسی معین ). || پوزش آورنده . || حیله کننده . || ادعای بیجا کننده . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ).
-
بهانه گیر
لغتنامه دهخدا
بهانه گیر. [ ب َ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) بهانه جو. بهانه طلب . (فرهنگ فارسی معین ).- امثال :علی بهانه گیر است ؛ بر کسی اطلاق کنند که برای انجام هر کاری عذری آورد.
-
بهانه گیری
لغتنامه دهخدا
بهانه گیری . [ ب َ ن َ / ن ِ ] (حامص مرکب ) عمل بهانه گیر. بهانه جویی . (فرهنگ فارسی معین ).