کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
بزه گر پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
بزه گر
/beze[h]gar/
معنی
= بزهکار
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجهای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
بزه گر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [قدیمی] beze[h]gar = بزهکار
-
بزه گر
لغتنامه دهخدا
بزه گر. [ ب َ زَ / زِ گ َ ] (ص مرکب ) اثیم . مجرم . بزه کار : از بزه کردنش عجب ماندندبزه گر زین جنایتش خواندند.نظامی .
-
بزه گر
لغتنامه دهخدا
بزه گر. [ ب َ زَ گ َ ] (اِخ ) لقب یزدگرد پدر بهرام گور پادشاه ساسانی است . و رجوع به بزه کار و مجمل التواریخ ص 35 و مفاتیح العلوم خوارزمی شود.
-
واژههای مشابه
-
بزه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: bačak] ‹بژه› beze[h] ۱. خطا؛ جرم؛ عمل غیر قانونی.۲. [قدیمی] گناه.
-
بزة
لغتنامه دهخدا
بزة. [ ب ِزْ زَ ] (ع اِ) سلاح و هیئت ، یقال : هو حسن البزة. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). جامه ٔ خلعت و سلاح . (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی ). شارة. لبسه . (یادداشت بخط دهخدا).
-
بزه کار
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [پهلوی: bačākkār] beze[h]kār ۱. گناهکار.۲. خطاکار.
-
بزه مند
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] beze[h]mand = بزهکار
-
بزه کار
فرهنگ فارسی معین
( ~.) [ په . ] (ص فا.) گناهکار، مجرم .
-
بزه کار
لغتنامه دهخدا
بزه کار. [ ب َ زَ / زِ ] (ص مرکب ) مأثوم . عاصی . مذنب . بزه مند. آثم . تبه کار. (یادداشت بخط دهخدا). گناهکار. مجرم . (ناظم الاطباء). گناه کننده را گویند و بعربی اثیم نامند بوزن جسیم . (مجمع الفرس ). گنه کار. خطاکننده ، و آنرا به عربی اثیم خوانند، و...
-
بزه کاری
لغتنامه دهخدا
بزه کاری . [ ب َ زَ / زِ ] (حامص مرکب ) عصیان . گناهکاری . (یادداشت بخط دهخدا). ج ،بزه کاریها، بمعنی مآثم . (تاریخ بیهقی ) : من بجرمی نکرده معذورم کز بزه کاری پدر دورم .نظامی .
-
بزه گار
لغتنامه دهخدا
بزه گار. [ ب َ زَ / زِ ] (ص مرکب ) بزه کار. گناه کار. خطاکار : و اگر دختر آید باری بزه گار نشود. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 31). اما ترسیدم که بدخویان ترا صورتی نمایند و در حق فرزند خویش بزه گار شوی . (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 99). رجوع به بزه کار شود.
-
بزه مند
لغتنامه دهخدا
بزه مند. [ ب َ زَ / زِ م َ ] (ص مرکب )گناه کار. ملامت پذیر. (ناظم الاطباء). اثیم . خطاکار. گنه کار. (آنندراج ). عاصی . موزور. مذنب . مجرم . گنه کار.اثیم . (یادداشت بخط دهخدا): و بنظر حقارت بدیشان نظر نکنی که بزه مند و گرفتار آیی . (تاریخ قم ص 212).
-
بزه مندی
لغتنامه دهخدا
بزه مندی . [ ب َ زَ/ زِ م َ ] (حامص مرکب ) گناهکاری . خطاکاری . عصیان .
-
بزه مند شدن
لغتنامه دهخدا
بزه مند شدن . [ ب َ زَ / زِ م َ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) عنت . حنث . اثم . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ) (تاج المصادر بیهقی ). گناهکار گشتن . تحرج . (یادداشت بخط دهخدا).