کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
بزه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
بزه کاری
لغتنامه دهخدا
بزه کاری . [ ب َ زَ / زِ ] (حامص مرکب ) عصیان . گناهکاری . (یادداشت بخط دهخدا). ج ،بزه کاریها، بمعنی مآثم . (تاریخ بیهقی ) : من بجرمی نکرده معذورم کز بزه کاری پدر دورم .نظامی .
-
بزه کردن
لغتنامه دهخدا
بزه کردن . [ ب َ زَ / زِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) گناه کردن . خطا کردن . عصیان کردن : از بزه کردنش عجب ماندندبزه گر زین جنایتش خواندند. نظامی .بچه دیر ماندی ای صبح که جان من برآمدبزه کردی و نکردند مؤذنان ثوابی . سعدی .و رجوع به بزه شود.
-
بزه گار
لغتنامه دهخدا
بزه گار. [ ب َ زَ / زِ ] (ص مرکب ) بزه کار. گناه کار. خطاکار : و اگر دختر آید باری بزه گار نشود. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 31). اما ترسیدم که بدخویان ترا صورتی نمایند و در حق فرزند خویش بزه گار شوی . (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 99). رجوع به بزه کار شود.
-
بزه گر
لغتنامه دهخدا
بزه گر. [ ب َ زَ / زِ گ َ ] (ص مرکب ) اثیم . مجرم . بزه کار : از بزه کردنش عجب ماندندبزه گر زین جنایتش خواندند.نظامی .
-
بزه گر
لغتنامه دهخدا
بزه گر. [ ب َ زَ گ َ ] (اِخ ) لقب یزدگرد پدر بهرام گور پادشاه ساسانی است . و رجوع به بزه کار و مجمل التواریخ ص 35 و مفاتیح العلوم خوارزمی شود.
-
بزه مند
لغتنامه دهخدا
بزه مند. [ ب َ زَ / زِ م َ ] (ص مرکب )گناه کار. ملامت پذیر. (ناظم الاطباء). اثیم . خطاکار. گنه کار. (آنندراج ). عاصی . موزور. مذنب . مجرم . گنه کار.اثیم . (یادداشت بخط دهخدا): و بنظر حقارت بدیشان نظر نکنی که بزه مند و گرفتار آیی . (تاریخ قم ص 212).
-
بزه مندی
لغتنامه دهخدا
بزه مندی . [ ب َ زَ/ زِ م َ ] (حامص مرکب ) گناهکاری . خطاکاری . عصیان .
-
بزه مند شدن
لغتنامه دهخدا
بزه مند شدن . [ ب َ زَ / زِ م َ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) عنت . حنث . اثم . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ) (تاج المصادر بیهقی ). گناهکار گشتن . تحرج . (یادداشت بخط دهخدا).
-
قانون شکنی - بزه
دیکشنری فارسی به عربی
مخالفة
-
واژههای همآوا
-
بزه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: bačak] ‹بژه› beze[h] ۱. خطا؛ جرم؛ عمل غیر قانونی.۲. [قدیمی] گناه.
-
بذه
لغتنامه دهخدا
بذه . [ ب َذْه ْ ] (اِ) دروغ و افسانه . (ناظم الاطباء).
-
بذه
لغتنامه دهخدا
بذه . [ ب ِ ذِ / ذْ / ب ُ ذَ / ذِ ] (اِ) درخت بی بار که تنها برای آتش افروختن است . (از ناظم الاطباء) (از اشتنگاس ). پده . بده . رجوع به بده شود.
-
بذح
لغتنامه دهخدا
بذح . [ ب َ ] (ع اِ) کفتگی . شکاف . شق . (از اقرب الموارد). جای شقوق . (منتهی الارب ). جای شکافته . (شرح قاموس ). جای شقاق دست و پا. (ناظم الاطباء) ج ، بذوح . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
-
بذح
لغتنامه دهخدا
بذح . [ ب َ ] (ع مص ) شکافتن زبان شتربچه را تا شیر نمکد: بذح لسان الفصیل . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بازکردن پوست را از رگ : بذح الجلد عن العرق . || چیزی دادن : لوسألتهم ما بذحوا بشی ٔ یعنی اگر سؤال کنی از ایشان ندهن...
-
بذح
لغتنامه دهخدا
بذح . [ ب َ ذَ ] (ع اِ) خراش ران . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).