کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
بام پیرشکستان پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
بام سی
لغتنامه دهخدا
بام سی . [ م ِ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان حومه ٔ بخش رامسر شهرستان شهسوار که در 10 هزارگزی جنوب باختر رامسر بر کنار راه عمومی در دشت واقع است و 49 تن سکنه دارد. شغل عمده ٔ مردم آن گله داری و چوب تراشی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
-
بام شکسته
لغتنامه دهخدا
بام شکسته . [ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) که بام درهم فروریخته دارد. که بام نادرست و خراب دارد. بام فروریخته . شکسته بام . خراب . ویران : یارب کی بینم آسیای فلک راآب زده ، سنگ سوده ، بام شکسته . خاقانی .|| (بااضافه ) بام ویران و درهم فروریخته .
-
بام غلتان
لغتنامه دهخدا
بام غلتان . [ غ َ ] (اِ مرکب ) بام غلطان . قطعه سنگی بشکل استوانه تراشیده و دسته ای از آهن برآن تعبیه کرده ، و آنرا فرازبامهای گلی گردانند تا سقف گلین بام هموار و فشرده شود و آب باران بسبب سختی قشر گلین بدرون نفوذ نکند و از ناودان به پایین دود. رجوع ...
-
بام فراخ
لغتنامه دهخدا
بام فراخ . [ م ِ ف َ ] (ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) بام گشاده رواق . (مجموعه ٔ مترادفات ). کنایه از فلک نهم است که عرش باشد. و رجوع به بام شود.
-
بام گردان
لغتنامه دهخدا
بام گردان . [ گ َ ] (اِ مرکب ) بام غلطان . (ناظم الاطباء). سنگی که بر پشت بام غلطانند تا قشر گلین آن سخت شود. بام گلان . بام غلتان . رجوع به بام غلتان شود.
-
بام اندای
لغتنامه دهخدا
بام اندای . [ اَ ] (نف مرکب ) بام اندا. که بام انداید. که بام را اندود کند. که کاهگل مالد بر بام . کاهگل کننده ٔ پشت بام و رجوع به بام اندودن شود.
-
بام سست
لغتنامه دهخدا
بام سست . [ س ُ ] (ص مرکب ) که بام نااستوار دارد. که بام استوار و محکم ندارد. || مجازاً آدم غیرمحکم و سست اخلاق . (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده ).
-
بام غلطان
لغتنامه دهخدا
بام غلطان . [ غ َ] (اِ مرکب ) بام غلتان . بام گلان . سنگ گردی که به روی بام غلطانند. (ناظم الاطباء). پاره سنگی است که آنرا استوانه ای شکل تراشند و در دو سر آن فرورفتگی ایجاد کنند تا دو سر قطعه آهن منحنی در آن دو فرورفتگی قرار گیرد و باکشیدن آن قطعه آ...
-
بام گلان
لغتنامه دهخدا
بام گلان . [ گ ُ ] (اِ مرکب ) سنگی باشد مدور و طولانی تراشیده که فرازبامهای خانه غلطانند تا بام سخت و محکم شود. (از برهان قاطع) (آنندراج ). سنگ گردی که روی بام گردانند. بام غلطان . (ناظم الاطباء). و رجوع به بام غلطان شود.
-
بام نشین
لغتنامه دهخدا
بام نشین . [ ن ِ ] (نف مرکب ) که مقیم بام باشد. که بر بام منزل سازد. ملازم بام . || فرهنگ ناظم الاطباء به این کلمه معنی مخروبه وخرابه و ویران شده داده است ، اما استوار نمینماید.
-
بام نورد
لغتنامه دهخدا
بام نورد. [ ن َ وَ ] (نف مرکب ) آنکه بام نوردد. آنکه بام را طی کند. آنکه بر بام رود بنردبان . || (اِ مرکب ) آنچه بدان بر بام شوند. زینه . پایه . نردبان . آنچه طول (ارتفاع ) بام را بدان نوردند. (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). و رجوع به نوردیدن شود.
-
پشت بام
لغتنامه دهخدا
پشت بام . [ پ ُ ت ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) غلطی است بمعنی بام و سطح در تداول عوام . بام به معنی سقف یعنی پوشش فوقانی اطاق است نه سطح ِ فوقانی این پوشش بنابراین پشت در معنی بالا و روی بکار رفته است .
-
پشت بام
لغتنامه دهخدا
پشت بام . [ پ ُ ] (اِخ ) موضعی در شمال غربی شغان از نواحی غربی بجنورد.
-
صبح بام
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی. فارسی] [قدیمی] sobhbām بامداد؛ صبح زود: ◻︎ هرچه دهد مشرقی صبحبام / مغربی شام ستاند به وام (نظامی: لغتنامه: صبحبام).
-
بام غلتان
دیکشنری فارسی به عربی
حادلة