کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
اکلة پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
اکلة
لغتنامه دهخدا
اکلة. [ اَ ک َ ل َ ] (ع اِ) هم اکلة رأس ؛ عدد ایشان کم است یک کله آنها را سیر می کند. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ِ آکل : اکلة رأس ؛ قلیل العدد. (یادداشت مؤلف ) (از متن اللغة).
-
اکلة
لغتنامه دهخدا
اکلة. [ اَ ک ِ ل َ ] (ع اِ) اکله . خارش . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || مرضی است که عضو از آن خورده می شود. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). خوره باد. (مهذب الاسماء) (یادداشت مؤلف ). خوره . (یادداشت مؤلف ). نزد پزشکان بیماریی با...
-
اکلة
لغتنامه دهخدا
اکلة. [ اَ ک ِل ْ ل َ ] (ع اِ) ج ِ اِکلیل . (اقرب الموارد) (از یادداشت مؤلف ): فیها [ فی خزاة ] مشابهة من اکلة الجزر البری . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به اکلیل شود.
-
اکلة
لغتنامه دهخدا
اکلة. [ اَ ل َ ] (ع اِ)اکله . یکبار خوردن به سیری . (منتهی الارب ) (مؤید الفضلاء) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
-
اکلة
لغتنامه دهخدا
اکلة. [ اِ / اَ / اُ ل َ ] (ع اِ) اکله . غیبت و سخن چینی . گویند: انه لذواکلة؛ او سخن چین است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). غیبت مردم کردن . (مؤید الفضلاء). غیبت . (از مهذب الاسماء).
-
اکلة
لغتنامه دهخدا
اکلة. [ اِ ل َ ] (ع اِ) اکله . خارش . ج ، آکال . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || هیأت خوردن . گویند: انه لحسن الاکلة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
-
اکلة
لغتنامه دهخدا
اکلة. [ اِ ل َ ] (ع مص ) اکله . خارش کردن . (ناظم الاطباء).
-
اکلة
لغتنامه دهخدا
اکلة. [ اُ ک َ ل َ ] (ع ص ) اکله . بسیارخورنده . مذکر و مؤنث در وی یکسان است . گویند: رجل اکلة و امراءة اکلة. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از متن اللغة).
-
اکلة
لغتنامه دهخدا
اکلة. [ اُ ل َ ] (ع اِ) لقمه . (منتهی الارب ) (دهار) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). تکه . (یادداشت مؤلف ). سپیچی (در تداول مردم قزوین ). یک لقمه . (مؤید الفضلاء) (آنندراج ). || قرصه . گویند: اکلت اکلة واحدة؛ ای لقمة او قرصة. (منته...
-
واژههای مشابه
-
آکله
واژگان مترادف و متضاد
۱. ابرص، جذام، خوره ۲. خورنده
-
آکله
فرهنگ واژههای سره
خوره، زن پرخور
-
أُکُلُهُ
فرهنگ واژگان قرآن
خوردني اش
-
آکله
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی: آکلَة] (پزشکی) 'ākele جذام
-
آکله
فرهنگ فارسی معین
(کِ لِ) [ ع . ] (اِفا.) 1 - مؤنث آکل ، خورنده . 2 - خوره ، جذام . 3 - کنایه از: زن زشت و بدترکیب .