کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
الوده کردن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
آلوده دامان
لغتنامه دهخدا
آلوده دامان . [ دَ / دِ ] (ص مرکب ) آلوده دامن . آنکه دامن ملوث دارد. مجازاً، که عفیف نباشد. بی عفاف . فاسق . فاجر : گرمن آلوده دامنم نه عجب همه عالم گواه عصمت اوست . حافظ.|| عاصی . گناهکار. (برهان ).
-
آلوده کش
لغتنامه دهخدا
آلوده کش . [ دَ / دِ ک َ ] (ص مرکب ) (از: آلوده ، مُلوث + کَش ، بغل و تهیگاه ) بی عفاف : یکی آلوده کش باشد که شهری را بیالایدهم از گاوان یکی باشد که گاوان را کند ریخن .رودکی (از فرهنگ اسدی ، نسخه ٔ خطی قدیم ).
-
تراب آلوده
لغتنامه دهخدا
تراب آلوده . [ ت ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) خاک آلوده . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : پاک و صافی شو و از چاه طبیعت بدرآی که صفایی ندهد آب تراب آلوده . حافظ.بوسه ازتشنه لبی سینه گذارد بر خاک تا شد از خط، لب لعل تو تراب آلوده .صائب (از آنندراج ).
-
تهمت آلوده
لغتنامه دهخدا
تهمت آلوده . [ ت ُ م َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) متهم . تهمت آلود : چهره و رنگ و رخ و عادت آبا سپرندتهمت آلوده نگردند به دیگر نسبی . منوچهری .رجوع به تهمت و تهمت آلود شود.
-
دهان آلوده
لغتنامه دهخدا
دهان آلوده . [ دَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) که آلوده به آب دهان کسی باشد. که کسی بدان دهان زده باشد : ملک نقل دهان آلوده می خوردبه امید شکر پالوده می خورد.نظامی .
-
زعفران آلوده
لغتنامه دهخدا
زعفران آلوده . [ زَ ف َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) وضر. (منتهی الارب ). طلائی رنگ . زردرنگ . آغشته به زعفران . زعفرانی : پدید آمد هلال از جانب کوه بسان زعفران آلوده محجن .منوچهری (دیوان چ 2 دبیرسیاقی ص 64).
-
شرم آلوده
لغتنامه دهخدا
شرم آلوده . [ ش َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) شرمگین . شرم آلود. شرمگن . شرمنده روی : از حجاب حسن شرم آلوده ٔ لیلی هنوزبید مجنون سربه پیش انداختن بار آورد. صائب تبریزی (از آنندراج ).رجوع به شرم آلود شود.
-
شهوت آلوده
لغتنامه دهخدا
شهوت آلوده . [ ش َهَْ وَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آلوده به شهوت : گفتم این عمر شهوت آلوده چون در و چون شکر بهم سوده .نظامی .
-
محنت آلوده
لغتنامه دهخدا
محنت آلوده . [ م ِ ن َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آلوده به محنت . دردآلوده . رنجور. غمزده . قرین سختی و رنج : مدام از پریشانی روزگاردلش محنت آلوده تن سوکوار.سعدی .
-
مشک آلوده
لغتنامه دهخدا
مشک آلوده . [م ُ / م ِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مشک آلود : که گور کشتکان باشد به خون اندوده بیرون سوولیکن زاندرون باشد به مشک آلوده رضوانش . خاقانی .رجوع به ماده ٔ قبل شود.
-
انتخاب آلوده
لغتنامه دهخدا
انتخاب آلوده . [ اِ ت ِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) انتخاب آلود. برگزیده . (بهار عجم ) (از آنندراج ). مختار. (از ناظم الاطباء) : گر ببینم مصرع مژگان خواب آلوده ای می توانم گفت بیتی انتخاب آلوده ای .وحید (از بهار عجم ).
-
چرک آلوده
لغتنامه دهخدا
چرک آلوده . [ چ ِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) چرک آلود. آلوده به چرک . دَرِن . مِدرَن . (منتهی الارب ). رجوع به چرک و چرک آلود و چرکین شود.
-
خاک آلوده
لغتنامه دهخدا
خاک آلوده . [ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آغشته شده ٔ بخاک . خاک نشسته . خاک گرفته . غبارآلود. مُرَیَّغ. (منتهی الارب ) : واز سر تا پای خاک آلوده . (مجمل التواریخ و القصص ).
-
خشم آلوده
لغتنامه دهخدا
خشم آلوده . [ خ َ / خ ِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) خشمناک . غضبناک . خشم آلود. (یادداشت بخط مؤلف ) (از ناظم الاطباء) : یکی از پسران هرون الرشید پیش پدر آمد خشم آلوده که فلان سرهنگ زاده مرا دشنام مادر داد. (گلستان سعدی ).
-
خواب آلوده
لغتنامه دهخدا
خواب آلوده . [ خوا / خا دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) خوابناک . خواب آلود. (یادداشت بخط مؤلف ) : ای که خواب آلوده واپس مانده ای از کاروان جهد کن تا بازیابی همرهان خویش را. سعدی .تو صاحب منصبی از حال درویشان نیندیشی تو خواب آلوده ای بر چشم بیداران نبخشایی ....