کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
ادیم گر پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
ادیم گر
لغتنامه دهخدا
ادیم گر. [ اَ گ َ ] (ص مرکب ) چرم گر. ادیمی :بیال و گردن او برشدند و بازبریدبسی ادیم گر اندرمیان کوی تمیم .سوزنی .
-
واژههای مشابه
-
آدیم
واژهنامه آزاد
آدم از آدیم زمین آفریده شده است .........از تفسیر ادبی و عرفانی خواجه عبدا... انصاری -جلد اول کتاب کشف الاسرار نگارش حبیب ا...میبدی انتشارات اقبال-نوبت چاپ شانزدهم:1382تفسیر آیه 19 از سوره اعراف صفحه 324
-
ابن ادیم
لغتنامه دهخدا
ابن ادیم . [ اِ ن ُ اَ ] (ع اِ مرکب ) ابن اَدیمَیْن . سِقاء. مَشک .
-
ادیم احمر
لغتنامه دهخدا
ادیم احمر. [ اَ م ِ اَ م َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دِهان . چرم سرخ .
-
خرده ادیم
لغتنامه دهخدا
خرده ادیم .[ خ ُ دَ / دِ اَ ] (اِ مرکب ) تکه های چرم . قطعات چرم . ریزه های چرم . || خرده ٔ ادیم (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ته مانده ٔ سفره . ته سفره . خرده ٔ سماط. آنچه از غذا در سفره باقی ماند. (یادداشت بخط مؤلف ).
-
خورده ٔ ادیم
لغتنامه دهخدا
خورده ٔ ادیم . [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ی ِ اَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) باقیمانده ٔ سفره . (یادداشت بخط مؤلف ).
-
خورده ادیم
لغتنامه دهخدا
خورده ادیم . [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ اَ ] (اِ مرکب ) مازویی که در دباغت چرم بکار می برند. (ناظم الاطباء).
-
گلگونه ٔ ادیم آدم
لغتنامه دهخدا
گلگونه ٔ ادیم آدم . [ گ ُ ن َ / ن ِ ی ِ اَ م ِ دَ ] (اِخ ) یعنی سرخ کننده ٔ روی آدم که کنایه از حضرت رسالت پناه محمدی صلوات اﷲ علیه باشد. (برهان ) (آنندراج ).
-
جستوجو در متن
-
ادیمی
لغتنامه دهخدا
ادیمی . [ اَ می ی ] (ع ص نسبی ) چرم گر. ادیم گر.
-
گر
لغتنامه دهخدا
گر. [ گ َ ] (پسوند) مرادف گار باشد، همچون : آموزگار و آموزگر که از هر دو معنی فاعلیت مفهوم میگردد. (برهان ). استعمال این لفظ در چیزی کنند که جعل جاعل را تصرف در هیئت آن چیز باشد، چون : شمشیرگر و زرگر مجاز است ، زیرا که جعل و جاعل را در ذات زر و آهن ه...
-
لعل فشان
لغتنامه دهخدا
لعل فشان . [ ل َ ف َ /ف ِ ] (نف مرکب ) فشاننده و پاشنده ٔ لعل : پای سهیل از سر نطع ادیم لعل فشان بر سر در یتیم . نظامی . || از صفات ساقی است . (آنندراج ). ساقی باده ریز : لعل فشان ساقی زرین کمرگشته چو خورشید فلک لعل گر. میرخسرو (از آنندراج ).|| شیرین...
-
دباغت
لغتنامه دهخدا
دباغت . [ دِ غ َ ] (ع مص ) آشگری . دباغة. پوست پیرایی . آش کردن . پوست پیراستن . آش نهادن . حرفه ٔ دباغ . دباغی . پیراستن چرم . پیرایش پوست . پیراستن و پاک کردن پوست . (غیاث اللغات ). دباغی کردن . پیراهش . پیراهیدن . دبغ. دباغ . (منتهی الارب ) : وآن ...
-
سهیل
لغتنامه دهخدا
سهیل . [ س ُ هََ ] (اِخ ) ستاره ای است که در طلوع آن فواکه رسیده شوند و گرما به آخر رسد.(منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ستاره ای است روشن در جانب جنوب ، اهل یمن اول بینند آنرا. (مهذب الاسماء). ستاره ای است روشن . (دهار). ستاره ای است معروف . (آنندراج ...