کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
اختر شوم پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
اختر جوزا
لغتنامه دهخدا
اختر جوزا. [ اَ ت َ رِ ج َ ] (اِخ ) کنایه از عطارد باشد، چه جوزا خانه ٔ عطارد است . (غیاث ).
-
اختر دانش
لغتنامه دهخدا
اختر دانش . [ اَ ت َ رِ ن ِ ] (اِخ ) کنایه از مشتری و عطارد. (مؤید الفضلاء) (برهان قاطع) : مرا از اختر دانش چه حاصل که من تاریکم ، او رخشنده اجزا.خاقانی .
-
اختر سرسبز
لغتنامه دهخدا
اختر سرسبز. [ اَ ت َ رِ س َ س َ ] (ترکیب وصفی ) ستاره ٔ سعد. فال سعد. (مؤید) (شعوری از شرفنامه ). طالع نیک .
-
اختر سعد
لغتنامه دهخدا
اختر سعد. [ اَ ت َ رِ س َ ] (ترکیب وصفی ) ستاره ای که آثار فرخنده و خجسته دارد. ستاره ٔ سعد. اختر نیک . مقابل اختر نحس .
-
اختر کاوان
لغتنامه دهخدا
اختر کاوان . [ اَ ت َ رِ ] (اِخ ) رجوع به اختر کاویان شود.
-
اختر کاویان
لغتنامه دهخدا
اختر کاویان . [ اَ ت َ رِ ] (اِخ ) درفش کاویانی . رایت منسوب به کاوه . صاحب برهان گوید: اختر کاوان ، نام علم افریدون باشد و آن از کاوه ٔ آهنگر بود و پادشاهان عجم بعد از شکست ضحاک آنرا بر خود شگون گرفته بودند و آن چرمی بود که کاوه ٔ آهنگر بوقت کار کرد...
-
اختر نحس
لغتنامه دهخدا
اختر نحس . [ اَ ت َ رِ ن َ ] (ترکیب وصفی ) مقابل ِ اختر سعد.
-
اختر نیک
لغتنامه دهخدا
اختر نیک . [ اَ ت َ رِ ] (ترکیب وصفی ) اختر سعد : وگر یار باشد خداوند هوردهد مر مرا اختر نیک زور. فردوسی .- اختر نیک گرفتن ؛ تفأل .
-
اختر شمردن
لغتنامه دهخدا
اخترشمردن . [ اَ ت َ ش ِ / ش ُ م َ / م ُ دَ ] (مص مرکب ) بشب بیدار ماندن . بیخواب ماندن در شب . شب بیداری . (مؤید الفضلاء) (برهان قاطع). و رجوع به اختر شود.
-
پژوهنده ٔ اختر
لغتنامه دهخدا
پژوهنده ٔ اختر. [ پ ِ / پ َ هََ دَ / دِ ی ِ اَ ت َ ] (ترکیب اضافی ) منجم . ستاره شناس : بجوید سخنگوی و دانش پذیرپژوهنده ٔ اختر و یادگیر.فردوسی .
-
به اختر
لغتنامه دهخدا
به اختر. [ ب ِه ْ اَ ت َ ] (ص مرکب ) نیک اختر. نیک بخت . سعادتمند. خوش بخت : به اختر کس آنرا که دخترْش نیست چو دختر بود روشن اخترْش نیست .فردوسی .
-
نیک اختر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی، مجاز] nik[']axtar نیکبخت؛ خوشبخت؛ خوشطالع؛ بختیار.
-
اختر بسحر شمردن
لغتنامه دهخدا
اختر بسحر شمردن . [ اَ ت َ ب ِ س َ ح َ ش ِ / ش ُ م َ / م ُ دَ ] (مص مرکب ) بیدار ماندن تمام شب . بی خواب ماندن در همه ٔ مدت شب : ای مونس یوسف اندرین بندتعبیر عیان چو شد ترا خواب ..........................اختر به سحر شمرده ،یاد آر!مرحوم دهخدا
-
اختر پی افکندن
لغتنامه دهخدا
اختر پی افکندن . [ اَ ت َ پ َ / پ ِ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) فال زدن . تفأل کردن : چو آن پوست بر نیزه بر دید کی بنیکی یکی اختر افکند پی . فردوسی .و رجوع به اختر شود.
-
اختر دنباله دار
لغتنامه دهخدا
اختر دنباله دار. [ اَ ت َ رِ دُم ْ ل َ / ل ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ستاره ٔ دنباله دار. نوعی از ستارگان که دُم گونه ای دارند و عرب آنرا ذوذنب خواند : بخال و گوشه ٔ ابروی او مبین گستاخ که همچو اختر دنباله دار خونریز است . صائب .فتنه در دنباله دارد ...