کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
آسپخت پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
austempering
آسپخت
واژههای مصوّب فرهنگستان
[مهندسی مواد و متالورژی] فرایندی در عملیات حرارتی فولاد که در آن فولادی که پیش از این تا بالای دامنۀ دگرگونی (transformation range) حرارت دیده است به آستنیت تبدیل میشود
-
واژههای مشابه
-
پخت
واژگان مترادف و متضاد
آشپزی، طباخی، طبخ
-
پخت
فرهنگ فارسی معین
(پَ) ( اِ.) نک پخ .
-
پخت
فرهنگ فارسی معین
(پُ) ( اِ.) 1 - عمل یا فرایند پختن . 2 - هر یک از نوبت های پختن محصولی به ویژه آن چه در تنور یا کوره پخته می شود. 3 - لگد مطلقاً، خواه اسب بر کسی زند و خواه آدم و حیوانات دیگر.
-
پخت
لغتنامه دهخدا
پخت . [ پ َ ] (ص ) پَخ . مسطح . پَهن . پَخش . آنکه چیزی در زیر پای آدمی یا حیوان دیگر یا در زیر چیزی دیگر پهن شده باشد. (برهان ). || (اِ) از اتباع و مزدوجه ٔ رخت است و در شمس اللغات آمده که پخت بالفتح با باء فارسی مترادف رخت است : وقتست کز فراق تو و ...
-
پخت
لغتنامه دهخدا
پخت . [ پ ُ ] (مص مرخم ) طبخ . پَزش . || مقداری از چیزی که در یک بار پزند یا در یک بار دردیگ کنند: یک پخت قهوه . یک پخت فلفل . یک پخت چای .ترکیب ها:-پل و پخت . دست پخت . دم پخت . مغزپخت . نیم پخت .رجوع به ردیف و رده ٔ همین کلمات شود. || طرز و حالت و...
-
پخت
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] paxt = پَخ
-
پخت
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [تابعِ رخت] paxt رخت: ◻︎ گر موجخیز حادثه سر بر فلک زند / عارف به آب تر نکند رختوپخت خویش (حافظ: ۵۸۸).
-
پخت
فرهنگ فارسی عمید
(بن ماضیِ پختن، اسم مصدر) poxt = پختن
-
پخت
لهجه و گویش اصفهانی
تکیه ای: bešpâ طاری: bešpax طامه ای: boypaxt طرقی: bešpax(t) کشه ای: bešpaxt نطنزی: bašpaxt
-
آس
واژگان مترادف و متضاد
۱. آسک، آسیا ۲. تک ۳. مورد
-
آس
فرهنگ واژههای سره
تکخال
-
آس
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) 'ās هریک از دو سنگ مسطح، گِرد، و برهمنهاده که غلات را با آن خُرد و نرم میکنند.〈 آس شدن: (مصدر لازم) [قدیمی] نرم شدن؛ آرد شدن: ◻︎ تا مرا دل آس شد در آسیای عشق او / هست پنداری غبار آسیا بر سر مرا (امیرمعزی: ۳۵)، ◻︎ رفیقا جام می بر یاد ...
-
آس
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [سُریانی] ‹آسمار، اسمار، اسفار› (زیستشناسی) 'ās = مورْد〈 آس برّی: (زیستشناسی) درختچهای با میوۀ ترش، برگهای متناوب، و تخمدانهایی در پایین گلبرگها.