کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
آداب نیک پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
مبادی اداب
دیکشنری فارسی به عربی
لبق , مودب
-
رعایت اداب ورسوم
دیکشنری فارسی به عربی
شکلية
-
آداب و اخلاق
فرهنگ گنجواژه
حسن سلوک.
-
آداب و اِشلاق
فرهنگ گنجواژه
روش.
-
آداب و اصول
فرهنگ گنجواژه
اساس ، اصول.
-
آداب و رسوم
فرهنگ گنجواژه
رسوم ، عرف.
-
آداب و عادات
فرهنگ گنجواژه
رسوم.
-
مقید به اداب ورسوم اداری
دیکشنری فارسی به عربی
ثوب
-
پست و بدون مبادی اداب بودن
دیکشنری فارسی به عربی
وغد
-
جستوجو در متن
-
سلیقه ٔ مجلس
لغتنامه دهخدا
سلیقه ٔ مجلس . [ س َ ق َ / ق ِ ی ِ م َ ل ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تیمار و پرورش نیک . || آداب و رسوم انجمن . (ناظم الاطباء).
-
بی وضعی
لغتنامه دهخدا
بی وضعی . [ وَ ] (حامص مرکب ) (از: بی + وضع + ی ) حالت بی وضع. صفت بی وضع. بداطواری . (آنندراج ). بی ترتیبی . نداشتن آداب و اطوار نیک . (ناظم الاطباء).
-
تأمل فرمودن
لغتنامه دهخدا
تأمل فرمودن . [ ت َ ءَم ْ م ُ ف َ دَ ] (مص مرکب ) تأمل کردن . نیک نگریستن : همچنان که در آداب درس من نظر میفرمایی در آداب نفس من نیز تأملی فرمای .(گلستان ). || کسی را به تأمل واداشتن و دستور دادن . رجوع به تأمل و سایر ترکیبات آن شود.
-
خوش تعارف
لغتنامه دهخدا
خوش تعارف . [خوَش ْ / خُش ْ ت َ رُ ] (ص مرکب ) آنکه خوب آداب برخورد نگاه دارد. آنکه بوقت برخورد و ملاقات با حُسن وجه خوش رویی و ادب کند. خوش برخورد. نیک تعارف . خوش ملاقات .
-
خوش نما
لغتنامه دهخدا
خوش نما. [ خوَش ْ / خُش ْ ن ُ / ن ِ / ن َ ] (ص مرکب ) خوش منظر. منظری . دیداری . اَنِق . حَسَن ُالْمَنظَر. نیکومنظر. نیکونما. خوبرو. (یادداشت مؤلف ). مقابل بدنما.- خوشنما نبودن ؛ در انظار خوب نبودن . مخالف آداب نیک و اخلاق حسنه بودن . خوشایند نبودن...
-
بدنما
لغتنامه دهخدا
بدنما. [ب َ ن َ / ن ِ / ن ُ ] (ص مرکب ) بدشکل و بی ظرافت و کریه المنظر و زشت . (ناظم الاطباء). چیزی که نمود خوب نداشته باشد. بدنمود. (از آنندراج ). که خوش شکل نباشد. که بچشمها بد آید. (از یادداشتهای مؤلف ) : پاک بود از شهوت و حرص و هوی نیک کرد او لی...