کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
اردک وار راه رفتن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجو در متن
-
پهنا رفتن
واژهنامه آزاد
به کژ راهه رفتن،از راه مستقیم خارج شدن.
-
گاکو
واژهنامه آزاد
(کرمانی)گوکو؛ چهار دست و پا راه رفتن کودک. || گاکو یا گوکو کردن: چهار دست و پا راه رفتن بچه.
-
گوگله کردن
واژهنامه آزاد
چهار دست و پا راه رفتن نوزاد انسان پیش از آن که راه رفتن بیاموزد
-
التحاب
واژهنامه آزاد
به راه فراخ رفتن
-
گاگله
واژهنامه آزاد
(شیرازی) گاگِلِه؛ چهار دست و پا راه رفتن که به ویژه در بارۀ بچه های شیرخوار گفته می شود. (یکی از معانی غیژیدن نیز در فرهنگ دهخدا چهاردست و پا راه رفتن است.)
-
واپس غیژیدن
واژهنامه آزاد
واپَس غیژیدَن:غیژیدن بمعنای چهاردست و پا راه رفتن، اما واپس غیژیدن بمعنای از زیر کار در رفتن است
-
مخرام
واژهنامه آزاد
به ناز و کرشمه راه رفتن
-
کلیتو
واژهنامه آزاد
ناجور راه رفتن ، عدم تعادل داشتن ،تلو تلو خردن
-
هروله
واژهنامه آزاد
نوعی از حرکت بین راه رفتن و دویدن
-
راه چینه
واژهنامه آزاد
راه پله . پلکان . نردبان هم گفته شده . راهی که برای رفتن به بالای ساختمان یا پشت بام میباشد و به صورت پلکن است.
-
لخات
واژهنامه آزاد
لِخّات، کفش کهنه. پاپوش فرسوده و پاره. کفشی که هنگام راه رفتن لخ و لخ صدا کند.
-
سلانه
واژهنامه آزاد
خرامان و با ناز و ادعا و آهسته و طمأنینه راه رفتن؛ خوش خوش حرکت کردن به سمت مقصد معلوم .
-
واتسید
واژهنامه آزاد
واْتَسیْدَ:(watasida) در گویش گنابادی یعنی تشنگی در حد مرگ ، تشنگی مفرط ، خستگی زیاد بر اثر کار کردن یا راه رفتن
-
ترکستن
واژهنامه آزاد
خرامیدن. در بختیاریِ امروزی و پارسی باستان به معنای خرامیدن یا با ناز آرام راه رفتن است. داریوش بزرگ در سنگ نگاره اش در مصر ، از تندیس خود که با کشتی به سوی ایران آورده می شد. از این کارواژه(فعل) بهره برده و میگوید اینچنین تندیسش از مصر تا به ایران ت...
-
قنج
واژهنامه آزاد
قِنج= نیش، هر چیز نوک تیز خار مانند:«قِنجِ گاردیم دردِش کَمَه اَما زهرش ناکارَه» نیش گاردیم(نوعی عقرب زرد در شوشتر که موقع راه رفتن دم خود را روی زمین می کشد) درد کمی دارد ولی زهرش خیلی خطرناک است.