کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
قاشق پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
قاشق
فرهنگ فارسی معین
(شُ) [ تر. ] (اِ.) ابزاری ساخته شده از چوب ، استیل ، نقره و... با نوکی تقریباً بیضی شکل و گود و دسته ای نسبتاً بلند برای خوردن غذا.
-
واژههای مشابه
-
قاشق زنی
فرهنگ فارسی معین
(شُ. زَ) [ تر - فا. ] (اِ.) از آیین های سنتی ایرانیان در شب چهارشنبه سوری .
-
جستوجو در متن
-
چمچه
فرهنگ فارسی معین
(چَ یا چُ یا چِ) (اِ.) کفگیر، قاشق بزرگ .
-
ملاقه
فرهنگ فارسی معین
(مَ قِ) (اِ.) گرفته شده از «ملعقة » عربی به معنای قاشق بزرگ که با آن غذا را می کشند.
-
هرت
فرهنگ فارسی معین
(هُ) (اِصت .) (عا.) صدایی که از بالا کشیدن مواد مایع از کاسه یا قاشق در دهان برآید.
-
قاشقک
فرهنگ فارسی معین
(شُ قَ) (اِمصغ .) 1 - قاشق کوچک . 2 - مضراب سنتور.
-
بیل
فرهنگ فارسی معین
( اِ.) ابزاری دارای دسته بلند و صفحه ای پهن و قاشق مانند که برای جا به جا کردن خاک و گل به کار می رود.
-
کفگیر
فرهنگ فارسی معین
(کَ) (اِ.) قاشق بزرگ سوراخ دار که به کمک آن کف روی غذا را می گیرند یا با آن غذا را می کشند.
-
ملعقه
فرهنگ فارسی معین
(مِ عَ قَ) [ ع . ملعقة ] (اِ.) 1 - آلتی که بدان طعام چشند و تناول کنند، قاشق ، چمچه . 2 - قاشق بزرگ که به وسیلة آن غذا را از دیک بیرون آورند و در ظرف ریزند. 3 - واحد وزن از معجونات و از عسل معادل چهار مثقال و از داروها به قدر یک مثقال . ج . ملاعق .
-
چنگال
فرهنگ فارسی معین
(چَ) (اِ.) 1 - پنجه دست انسان یا پرندگان . 2 - آلتی فلزی دارای چهار شاخه که هنگام غذا خوردن همراه قاشق به کار می رود.
-
قاشقی
فرهنگ فارسی معین
(شُ) [ تر - فا. ] (ص نسب .) منسوب به قاشق . 1 - آلتی فلزین که گچ بران به کار برند. 2 - خیار خرد، خیارترشی . 3 - قسمی زدن بر پشت گردن ، پس گردنی که با چهار انگشت زنند.
-
ماگدالینین
فرهنگ فارسی معین
(یَ) [ فر. ] (اِ.) ششمین و آخرین تقسیم دورة پارینه سنگی از دوران چهارم که از هنرها و ابزارهای انسان های این دوره تصاویری بر روی عاج فیل و قاشق و سوزن و لوازم شکار که هنوز خشن هستند و صیقل نشده اند، به دست آمده است .
-
کفچه مار
فرهنگ فارسی معین
( ~ .) (اِ.) یکی از اقسام ماران سمی خطرناک که دارای زهری کشنده است . وجه تسمیة این دسته ماران از آن جهت است که زواید مهره های گردنی خود را به اختیار می توانند پهن کنند و در این حال قسمت سر و گردن آن ها به صورت کفچه یا قاشق پهنی درمی آید. کفچه ماران د...