کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
آواز 1 پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجو در متن
-
هاتف
فرهنگ فارسی معین
(تِ) [ ع . ] (اِفا.) آواز دهنده ، آواز کننده .
-
شنه
فرهنگ فارسی معین
( ~ .) (اِ.) 1 - آواز و صدای چیزی (مانند صریر قلم و آواز نفیر و نای و سورنای ). 2 - آواز جانوران (اهلی و وحشی ).
-
صوت
فرهنگ فارسی معین
(صَ) [ ع . ] (اِ.) 1 - بانگ ، آواز. 2 - نغمه ، آواز.
-
ارصد
فرهنگ فارسی معین
(اَ صَ) [ ع . ] (اِ.) آواز پانزدهم از هفده آواز اصول .
-
آوا
فرهنگ فارسی معین
( اِ.) آواز، بانگ .
-
اوا
فرهنگ فارسی معین
( اَ ) (اِ.) آواز.
-
بانگ
فرهنگ فارسی معین
( اِ.) آواز بلند، فریاد.
-
پارس
فرهنگ فارسی معین
[ تر. ] (اِصت .) آواز سگ ، عوعو.
-
سپیل
فرهنگ فارسی معین
(سَ) (اِ.) آواز مرغان .
-
شیهه
فرهنگ فارسی معین
(شَ هِ) (اِ.) آواز اسب .
-
غازه
فرهنگ فارسی معین
( ~ .) (اِ.) صدا، آواز.
-
غیو
فرهنگ فارسی معین
(غِ) (اِ.) آواز بلند.
-
هفهف
فرهنگ فارسی معین
(هَ هَ) (اِ.) صدا و آواز سگ .
-
بنگه
فرهنگ فارسی معین
(بَ گَ یا گِ) (اِ.) = بانگه : 1 - آواز، نعره . 2 - کشیدن آواز.
-
چهچهه
فرهنگ فارسی معین
(چَ چَ هِ) (اِصت .) = چهچه : 1 - آواز خواندن بلبل و پرندگان خوش آواز. 2 - تحریر دادن صدا.