کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
کونی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
کونی
لغتنامه دهخدا
کونی . (ص نسبی ) حیز ومخنث . (ناظم الاطباء). آنکه کون دهد. امرد. مفعول . پشت . ملوط. مخنث . (فرهنگ فارسی معین ). مفعول . پسر (یادختر) بدفعل . مفعول از دبر. (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده ). || کلمه ٔ فحش . (ناظم الاطباء).
-
کونی
لغتنامه دهخدا
کونی . [ ک َ ] (ص نسبی ) وجودی . (ناظم الاطباء). موجود. وجوددارنده . (از اشتینگاس ). || مادی و دنیوی . (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ).
-
کونی
لغتنامه دهخدا
کونی . [ ک َ نی ی ] (ع ص نسبی ) موجود و بودنی . (ناظم الاطباء). موجود. وجوددارنده . (از فرهنگ جانسون ).
-
کونی
لغتنامه دهخدا
کونی . [ کو / ک َ نی ی ] (ع ص ) منسوباً، پیرکلانسال . (منتهی الارب ) (آنندراج ). طویل العمر و پیر کلانسال . (ناظم الاطباء). کلان سال . (از اقرب الموارد).
-
واژههای مشابه
-
شاذ کونی
لغتنامه دهخدا
شاذ کونی . [ ذَ ] (اِخ ) سلیمان بن داود الشاذکونی . حامدبن محمودبن عیسی ابومحمد الثقفی از وی روایت کرده است . (اخبار اصفهان ج 1 ص 293). و رجوع به شادکونی ابوایوب سلیمان بن داودبن بشربن زیاد البصری شود.
-
حال کونی که
لغتنامه دهخدا
حال کونی که . [ ل ِ ک َ/کُو ک ِ ] (حرف ربط مرکب ) در حالیکه . در صورتی که .
-
جستوجو در متن
-
دقفانة
لغتنامه دهخدا
دقفانة. [ دُ ن َ ] (ع اِ) هرزه گوئی . (منتهی الارب ). || مأبون و مخنث . (ناظم الاطباء). هیز کونی . (آنندراج ).
-
کون گشادی
لغتنامه دهخدا
کون گشادی . [ گ ُ ] (حامص مرکب ) در تداول عامه ، فراخ کونی . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به مدخل قبل شود. || کنایه است از تنبلی . کاهلی . (فرهنگ فارسی معین ). بیکارگی . (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده ).
-
شادکونی
لغتنامه دهخدا
شادکونی . (اِخ ) شاذکونی . ابوبکربن مردویة الحافظ الاصبهانی الشاذکونی . و او را از این جهت شاذ کونی می گفتند که پدرش در یمن شاد گونه (مضربه )های بزرگ می فروخت . (از انساب سمعانی ).
-
تیپا
لغتنامه دهخدا
تیپا. (اِ) ضرب و زخم با نوک پای . اردنگ . زه کونی . زفکنه . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). ضربه ای که با نوک پنجه زنند. تک پا. (فرهنگ فارسی معین ).
-
شارد
لغتنامه دهخدا
شارد. [ رِ ](ع ص ) استر رمنده . (دهار). رمنده . (منتهی الارب ). رموک . گریزنده . نفور. چموش . شموس . جموح . (منتهی الارب ).فرار. هارب . ج ، شَرَد. (اقرب الموارد) : عصمت یا نار کونی باردالاتکون النار حراً شاردا.(مثنوی ).
-
تیپا زدن
لغتنامه دهخدا
تیپا زدن . [ زَ دَ ] (مص مرکب ) با نوک پا ضربه زدن . تک پا زدن . (فرهنگ فارسی معین ). زفکنه زدن . اردنگ زدن . زه کونی زدن . شلخته زدن . سرچنگ زدن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). راندن .
-
سرچنگ
لغتنامه دهخدا
سرچنگ . [ س َ چ َ ] (اِ مرکب ) نوعی از سرپا زدن باشد و آن را زه کونی گویند و آن چنان است که شخصی پشت پای خود را بزور هرچه تمامتر بر نشستنگاه دیگری زند. (برهان ). اردنگ . زهکونی . تی پا. (یادداشت مؤلف ). || کنایه از تعب و آزار. (برهان ). || دست را بز...